بی اختیاری ادراری در زنان
بی اختیاری ادراری در زنان مسئله ای است که میلیون‌ها زن در جهان به آن مبتلا هستند و اکثر این بیماران به علت شرم و حیا این مشکل را با کسی مطرح نمی کنند.
آیا می‌دانید بسیاری از بی اختیاری های ادراری خفیف یا شدید، با درمان سرپایی قابل درمان هستند؟
علت بی اختیاری ادراری در زنان، اغلب ضعف عضلات کف لگن به علت حاملگی های متعدد، زایمان‌های دشوار و یا یائسگی است. علت‌های دیگر چون عفونت‌های ادراری و واژینال و یا یبوست، به طور موقت و گذرا نیز سبب بی اختیاری ادراری می‌شوند.
انواع بی اختیاری ادراری :
1- یک نوع بی اختیاری ادراری در اثر استرس است. این نوع بی‌اختیاری زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه‌های لگنی زیر مثانه آن قدر قوی نباشند که در مقابل فشاری که از بالا به مثانه وارد می شود، تاب بیاورند. اگر ماهیچه‌های لگن راه دهند، ادرار می‌تواند خارج شود. بی‌اختیاری در اثر استرس در زمان حاملگی، هنگام سرفه کردن، با شدت عطسه کردن، خندیدن و هنگام اعمال فشار بر مثانه ، شایع است.
2- نوع دیگر، بی اختیاری ادراری از نوع اصراری است که موسوم به مثانه بیش از حد فعال است. در این نوع بی‌اختیاری، مثانه به گشاد شدن و به علائم عصبی حساس می‌شود، بنابراین زمانی که فقط قسمتی از مثانه پُر است، ممکن است احساس ادرار کردن داشته باشید. همچنین با کمترین تحریک مثل فکر کردن به تخلیه ادرار، مثانه می‌تواند فشرده و منجر نشت ادرار شود. در این حالت ممکن است زمانی که صدای شرشر آب را می‌شنوید، یا شیر را باز می‌کنید که ظرف‌ها یا دست هایتان را بشویید، خودتان را خیس کنید.
عوامل موثر در بروز بی اختیاری ادراری :
در زنان، بی‌اختیاری ادراری بعد از بچه دارشدن شایع است. حاملگی و تولد بچه می‌تواند بر وضعیت ماهیچه‌های لگن تاثیر بگذارد. همچنین می‌تواند موجب کشیده شدن و صدمه به اعصاب لگن شود. صدمه عصبی می‌تواند موجب بی‌اختیاری اصراری شود. بی‌اختیاری ممکن است مدت زمان زیادی بعد از زایمان طول بکشد، به‌خصوص زمانی که التیام عصبی لازم باشد. یک بررسی نشان می‌دهد که سه ماه بعد از تولد بچه، 15درصد از زنان هنوز دچار بی‌اختیاری ادراری هستند.
بی اختیاری ادراری موقت معمولا به وسیله عفونت‌های ادراری ایجاد می‌شود. بی اختیاری ادراری همچنین می‌تواند در نتیجه افتادن رحم ، پرولاپس رحم یا واژینیت باشد. مشکلات عصبی مانند بیماری ام اس یا صدمه به نخاع نیز می‌توانند موجب لبریز شدن مثانه یا تخلیه بی اختیار آن شوند. بی‌اختیاری ادراری می‌تواند یکی از عوارض اشعه درمانی باشد.
مثانه بعضی از افراد ممکن است عمل طبیعی داشته باشد، ولی قادر به حرکت مناسب برای رفتن به توالت نباشند، در نتیجه دچار دفع بی موقع ادرار شوند؛ مثلا بیماری آرتریت می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادراری شود، به علت این که فرد آن قدر آهسته حرکت می‌کند که نمی‌تواند به موقع به توالت برسد.
تشخیص علت بی اختیاری ادراری :
یک معاینه نورولوژیک و یک معاینه لگنی برای درک بهتر علت بی‌اختیاری ادراری به پزشک اورولوژی کمک می کند.
ممکن است نیاز به یک آزمایش باشد، برای مشخص کردن این که آیا مثانه کاملا تخلیه می‌شود یا نه.
یک آزمایش ادرار برای بررسی عفونت ادراری معمولا انجام می‌گیرد.
اگر پزشک اورولوژی مشکوک به صدمه عصبی در بروز بی‌اختیاری ادرار باشد، ممکن است احتیاج به سی تی اسکن یا ام آرآی از مغز یا نخاع داشته باشید.
راه هایی برای کنترل بی اختیاری ادراری :
– انجام ورزش‌هایی که عضلات کف لگن را تقویت می‌کنند. این ورزش‌ها باعث قوی کردن ماهیچه‌های دهانه واژن و مقعد می‌شوند. این ورزش ها به خصوص در بی‌اختیاری ادراری از نوع استرس مؤثرند. همچنین می‌توانند به کنترل دفع ادرار از مثانه کمک کنند.
– رفتن به دستشویی در زمان‌های معین که می‌تواند به توانایی نگهداری ادرار در مثانه کمک کند.
– کاهش وزن
– ترک سیگار
– عدم مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار
– مصرف داروهای پیشگیری کننده از بی‌اختیاری ادراری
– استفاده از تحریک الکتریکی اعصاب موثر در کنترل مثانه
– تمرین روش های بیو فید بک (پس خوراند زیستی)
– جراحی (اگر سایر روش‌ها موفقیت‌آمیز نبود)
منبع: تبیان
