[sbu_post_image]
تبخال بيماري است كه گسترش جهاني دارد و در دو نوع 1و 2 در انسان ديده مي شود. 20% بالغيني كه از نظر جنسي بالغ محسوب مي شوند به اين عفونت مبتلامي گردند. اين عفونت عمدتاً در گروه سني 14 تا 29 سال ديده مي شود.
عامل آن ويروس هرپيس سيمپلكس (Herpes Simpex) مي باشد. اين بيماري را به اختصارHSV مي گويند.دوره ي كمون اين بيماري 2 تا 7 روز است. به هرپس نوع اول تبخال انساني نيز مي گويند.
علايم و عوارض تبخال تناسلي
شايعترين علامت تبخال تناسلي پيدايش يك دسته تاول هاي كوچك آبدار در ناحيه تناسلي است كه بعداً پاره مي‌شوند و زخمهاي دردناكي را ايجاد مي‌كنند سپس زخمها خشك شده و بتدريج در طي چند روز بهبود مي‌يابند. برخي افراد مـمكن است فقط ضايعاتي قرمزرنگ يا برجسته پيدا كنند و بـرخي هم هـنگام دفع ادرار درد داشته باشند. در خانمها ممكن است ترشحات آبكي واژينال هم مشاهده شود. دركل وجود سوزش ادرار بعلاوه ترشحات آبكي شفاف اغلب در عفونت پيشابراه با ويروس تبخال HSV ديده مي‌شود. زخمها معمولاً ۴الي ۷روز بعد از اولين عفونت ايجاد مي‌شوند و بيمار ممكن است علائمي شبيه بـه يـك سرماخوردگي شامل تب، تورم غدد لنفاوي كشاله ران و كوفتگي داشته باشد. زخمهاي تبخالي معمولاًدراولين ابتلاشديدتر هستند ولي در دفعات بعدي ضايعات كوچكتر بوده، درد كمتري دارند و زودتر بهبود مي‌يابند.
قبل از هر عود اغلب فرد در ناحيه مبتلا احساس خارش، ضربان يا سوزش دارد و ممكن است دردهايي در لگن يا پاها داشته باشد. تظاهرات تبخال تناسلي در قسمتهاي مختلفي ازجمله: آلت تناسلي وبيضه‌ها درآقايان، اجزاء دستگاه تناسلي در خانمها، مقعد، پيشابراه، باسن و پاها مي‌توانند ايجاد شوند.
دربرخي افراد بدنبال انتشار ويروس به دستگاه عصبي علائمي مثل تب، سردرد، استفراغ و سفتي گردن ۳ الي ۱۲ روز بعد از ضايعات تناسلي ايجاد مي‌شود.
نكته
- بسياري از مبتلايان به هرپس علامتي ندارند.
- گاهي اوقات بعضي از بيماران علايم هرپـس را بـا مشـكـلات ديگري چون بيماري هاي قارچي،گزش حشرات،هموروئيد و… اشتباه مي گيرند.
- اين علايم در هنگام استرس و قاعدگي بيشتر بروز مي كند.
- خستگي ناشي از اين تبخال ها مي تواند باافسردگي ناشي ازظاهر بيماري در فرد همراه شود و او را ناراحت كند و اين ناراحتي مي تواند به تـشديد بيماري منجر شود.
راه هاي سرايت تبخال تناسلی
تماس جنسي با فرد آلوده به ويروس مهمترين راه انتقال هرپس است.
ويروس تبخال HSV دردماي اتاق و محيط خشك غيرفعال است و انتقال بيماري ازطريق تماس نزديك با ترشحات دهاني حلقي، تناسلي و چشمي حاوي ويروس فرد مبتلا صورت مي‌گيرد. بايدتوجه داشت كه افراد مبتلا حتي درمواقعي كه ظاهراً هيچگونه علائمي ازبيماري راندارند نيز ويروس را در ترشحات دهاني يا تناسلي خود دفع مي كنند.
علاوه برتماس جنسي، تماس پوست با ترشحات تنفسي افراد آلوده مي‌تواند باعث انتقال عفونت‌هاي تبخالي شود لذا شاغلين حرف خاصي از جمله دندانپزشكان، كاركنان ICU وآزمايشگاه‌ها در معرض خطر بيشتري براي اكتساب بيماري‌هاي تبخالي هستند.
همچنين انتقال ازمادربه فرزند در حين زايمان يكي از راههاي مهم انتقال است.
انتقال ويروس از يك نقطه بدن مثل ناحيه تناسلي به ساير نقاط از جمله دستها، بازوها، ران ها و نيز به دفعات بدنبال دستكاري ديده شده است.
نكته
هنگامي كه زخـم ايجـاد مي شـود بيشتر از ساير مواقع حالت مسري دارد ولي حتي بعد از بهبود زخم نيز ممكن است مسري باقي بماند.
تـشخیص تبخال تناسلی
تشخيص معمولاً براساس ظاهر پوست آلت داده مي شود.
به منظور تأييد تشخيص خصوصاً در مـواردي كـه فـرد به هنـگام مراجعه فاقد ضايعات مشخص تبخالي باشد يا در موارد بررسي عوارض احتمـالي مي‌توان از روشهاي آزمايشگاهي مختلفـي استفـاده نـمـود كـه طبـق صـلاحـديد پزشك درخواست و انجام مي‌شود
درمان تبخال تناسلی
پس از معاينه و انجام بررسي‌هاي ضروري توسط پزشـك تـبـخال تـنـاسلي را مي‌توان با داروهاي ضدويروس مانند آسايكلوير ( 400 میلی گرم خوراكی 3 بار در روز برای 7 روز)فامسياكلوير و والاكسي سايكلوير موجود درمان نمود.
درمان معمولاً به صورت خوراكي بوده و در اولين بار ابتلا براي ۱۰ الي ۱۴روز و در موارد عود به مدت حدود ۵ روز صورت مي‌گيرد و باعث كوتاه شدن دوره بيمـاري و بـهـبـود سريـعتر ضايعات مي‌شود. در افرادي كه بسيار مكرر دچار ضايعـات تبخـال تناسـلي مي‌شونـد مي‌توان از درمان طولاني مدت نگهدارنده براي مـدت طـولانـي ۳ مـاه الي يكسال بسته به شرايط فرد استفاده نمود. اين درمانها مي‌توانند به كنترل و يا مهار بيماري كمك كننـد ولـي بـاعـث درمـان قطعي يا ريشه‌كني ويروس نخواهند شد.
نكته
به منظور اجتناب از انتقال عفونت به جنين انجام جراحي و سزارين خصوصاً در مادراني كه هنگام زايمان دچار ضايعات فعال باشند صورت مي گيرد.
پيشگيری از تبخال تناسلی
روش هاي كلي پيشگيري از بيماري هاي جنسـي، بری جلوگیری از این بیماری نیز توصیه می شوند.
منبع: دانستنی های پزشکی
