دفع پروتئین از کلیه
در شرایط نرمال، پروتئین یا آلبومین از طریق ادرار دفع نمی‌شود. دفع پروتئین از کلیه‌ها موجب کاهش میزان پروتئین خون شده و با خروج پلاسما از رگ‌ها، باعث ورم بدن می‌شود.
کلیه‌ها وظیفه تصفیه پلاسمای خون و پاکسازی آن از هر گونه مواد زاید را به عهده دارند. ساختمان کلیه‌ها به شکلی است که حین انجام عمل تصفیه، مانع عبور آلبومین که مهم‌ترین پروتئین گردش خون است، می‌شوند یعنی ادرار باید فاقد پروتئین باشد.در مواردی که فرد ورزش‌های سنگین انجام دهد و یا مبتلا به عفونت ادراری باشد، مقدار کمی آلبومین از طریق ادرار دفع می‌کند که این مقدار کاهش پروتئین خون، توسط آلبومین مازادی که کبد تولید می‌کند، جبران می‌شود.
در شرایطی که کلیه کار خود را به درستی انجام ندهد و میزان دفع پروتئین به اندازه‌ای باشد که کبد نتواند آن را جبران کند، خون با کاهش شدید پروتئین مواجه شده و پلاسما از درون رگ‌ها به بیرون تراوش می‌کند که همین نفوذ پلاسما به زیر پوست است که ایجاد ورم در بدن می‌کند.از نشانه‌های این بیماری می‌توان به بی اشتهایی، خستگی، تهوع، بی حالی و رنگ پریدگی و دفع ادرار همراه با کف اشاره کرد.
تشخیص دفع پروتئین از کلیه
برای تشخیص این بیماری باید ادرار یک شبانه روز کامل بیمار مورد آزمایش قرار گیرد و اگر آلبومین موجود در ادرار بیمار بیش از 3/5 گرم باشد، بیماری دفع پروتئین از کلیه‌ها در مورد این فرد مطرح می‌شود.
درمان دفع پروتئین از کلیه
درمان این بیماری با کورتون‌ها آغاز می‌شود و معمولا طی دو تا سه هفته، دفع پروتئین مهار می‌شود. در کل باید درمان در جهتی باشد که دفع پروتئین ادرار را کاهش داده و در پی آن از ورم بدن نیز کاسته شود. زیرا ورم شدید می‌تواند عوارض گوارشی و تنفسی ایجاد کند.
رژیم غذایی بیمار نیز نقش بسیار مهمی در بهبود وی ایفا می‌کند بنا بر این کنترل رژیم غذایی بیمار اهمیت به سزایی در بهبود وی دارد.
منبع : همشهری
