درمان بزرگی پروستات،تشخیص سرطان پروستات

[sbu_post_image]

درمان بزرگی پروستات

درمان اختصاصی بزرگی خوش خیم پروستات به وسیله پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بر اساس موارد زیر انجام می شود:**سن بیمار و وضعیت بهداشت عمومی و سابقه پزشکی او.** میزان گسترش بیماری**تحمل بیمار نسبت به داروهای اختصاصی، اعمال جراحی یا سایر درمان ها**آنچه در باره سیر بیماری انتظار می رود.**اولویت های مورد نظر بیمار.

چنانچه بزرگ شدگی پروستات در حد خفیف باشد ممکن است به درمان نیاز نداشته باشد زیرا بررسی ها نشان داده اند که بعضی از نشانه هایBPH در موارد خفیف بدون درمان برطرف می شوند. تشخیص این مسئله تنها پس از بررسی و معاینه دقیق به وسیله پزشک امکان پذیر است. چک آپ منظم به وسیله پزشک از نظر بروز مشکلات جدید ضرورت دارد.

داروهای درمان پروستاتیت مزمن

1 .داروهای مسدودکننده آلفا(مثل تامسولوسین،آلفوزوسین)به طور متوسط مؤثر هستند و باید حداقل 3 ماه از آنها استفاده کرد.2. دارویQuercetin در مطالعات تحت کنترل با دارونما مؤثر بوده است. این دارو، بازدارنده ماست سل ها است و التهاب و استرس اکسیداتیو در پروستات را کاهش میدهد و باید روزی 2 بار، هربار 500 میلی گرم به مدت 4 هفته تجویز شود.

3 .عصاره گَرده(Cernlton ) نیز در کارآزمایی هابه عمل آمده مؤثر بوده است.4 .محدود سازی رژیم غذایی، استفاده از داروی گابانتین و آمی تریپتیلین که به طور شایع صورت می گیرد، به طوردقیق مورد ارزیابی قرار نگرفته اند.

نکته:استفاده از آنتی بیوتیک ها در پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن توصیه نمی شود و جراحی تنها در موارد خاص ضرورت دارد.

علل تومورپروستات

1ـ رژيم‌هاي حاوي غذاهاي چرب (اسيدهاي چرب اشباع شده) و گوشت‌ها به خصوص در افراد چاق.

2ـ مصرف گوشت‌هاي حاوي اسيد آراشيدونيك و گوشت‌هاي خام

3ـ رژيم‌هاي غذايي حاوي اسيد آلفالينولنيك و يا وجود سطح بالاي اين ماده در خون

4ـ مصرف زياد گوشت قرمز

تشخیص سرطان پروستات

علاوه بر معاینه فیزیکی سالیانه شامل آزمایش خون، ادرار و احتمالاً تست های آزمایشگاهی دیگر، مشاوره با پزشک برای اقدامات زیر توصیه می شود:

1. معاینه از راه مقعد به وسیله انگشت (digital rectal examination; DRE): توصیه می شود این معاینه سالی یکبار (بعد از سن 50 سالگی) در آقایان انجام شود. افرادی که در گروه های پرخطر قرار دارند (مثل آمریکایی های آفریقایی تبار یا افراد دارای سابقه فامیلی قوی سرطان پروستات) باید با پزشک خود درباره شروع این معاینه از سن پایین تر مشورت کنند.

2.آزمایش PSA (آنتی ژن اختصاصی پروستات؛ antigen prostate-specific) و PAP (اسید فسفاتاز پروستات، prostatic acid phosphate): معمولاً سالی یکبار (بعد از سن 50 سالگی) باید انجام شود. افرادی که در گروه های پرخطر قرار دارند (مثل آمریکایی های آفریقایی تبار یا افراد دارای سابقه فامیلی قوی سرطان پروستات) باید با پزشک خود درباره انجام این آزمایش ها در سن پایین تر مشورت کنند.

چنانچه نتایج DRE یا PSA غیر طبیعی بود، ممکن است پزشک، تکرار آنها یا سونوگرافی و آزمایش های دیگری را درخواست نماید. این آزمایش ها عبارتند از:

1. سونوگرافی از راه رکتوم (tracsrectal ultrasound; TRUS) در این آزمایش از اکوهای امواج صدا برای تهیه تصویر از پروستات به منظور مشاهده موارد غیر طبیعی، مانند بزرگی غده، ندول ها (گره ها)ی موجود در پروستات، نفوذ از تومور کپسول غده و /یا تهاجم به کیسه های مِنَوی استفاده می شود. همچنین TRUS برای هدایت نمونه برداری (بیوپسی) سوزنی پروستات و یا هدایت میله های نیتروژن در سرما جراحی (کرایوسرجری، cryosurgery) مورد استفاده قرار می گیرد.

2. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT scan یا CAT scan): عبارت است از روش تصویربرداری تشخیصی که در آن از ترکیبی از پروتوهای X و فناوری رایانه ای برای تهیه تصاویر مقطعی افقی و عمودی از بدن استفاده می شود. با این روش تصاویر جزئیات هر بخش از بدن، شامل استخوان ها، عضلات، چربی و اعضا نشان داده می شود. در CT اسکن، جزئیات بیش از رادیوگرافی با اشعه X نشان داده می شوند.

مقداری از PSA که در پروستات تولید می‌شود، به داخل خون وارد می‌شود و می‌توان میزان آن را در خون اندازه گرفت. همچنین می‌توان میزانی از PSA را که در خون به سایر پروتئین‌ها متصل است و مقداری از آن را که به صورت آزاد در خون گردش می‌کند،‌ اندازه گرفت.

پزشکان اندازه‌‌گیری میزان PSA خون را با هدف‌های متفاوتی انجام می‌دهند. این آزمایش از لحاظ تشخیص زودرس سرطان پروستات در مردانی که علایم بالینی یا ناهنجاری‌های آزمایشگاهی احتمال ابتلا به این بیماری را مطرح کرده است، اهمیت زیادی دارد.

حتی از اندازه‌‌گیری PSA برای تخمین زدن شدت بزرگی خوش‌خیم پروستات (BPH) استفاده می‌‌کنند. در مورد این استفاده از آزمایش PSA اختلاف‌نظری وجود ندارد اما در مورد استفاده گسترده از این آزمایش برای بیماریابی (غربالگری) برای سرطان پروستات در مردانی که علایمی از بیماری نشان نمی‌دهند،‌ هنوز اتفاق نظر میان کارشناسان وجود ندارد.

منبع : متخصص ارولوژی تهران