[sbu_post_image]
چاقی و اضافه وزن علت سنگ کلیه
چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل پرخطر ابتلا به سنگ های کلیوی به شمار می روند. محققان معتقدند افزایش دور کمر و بالا بودن شاخص BMI و نیز وجود بافت چربی، مقاومت انسولینی بدن و ترکیبات ادرار با ایجاد سنگ های کلیوی ارتباط مستقیم دارد. بدن افرادی که اضافه وزن دارند، کلسیم و اسیداوریک بیشتری ترشح می کند که خطر ایجاد سنگ را افزایش می دهد. بررسی ها نشان می دهد 13 درصد از مردان و 9/6 درصد از زنان چاق ممکن است در طول عمر خود در معرض ابتلا به سنگ کلیه باشند که دقیقا دو برابر آمار مبتلایانی است که وزن متعادلی دارند به طوری که مردان 7/8 و زنان 4/4 درصد دچار چنین بیماری ای می شوند.
ژنتیک و سابقه خانوادگی از جمله عوامل موثر در بروز سنگ کلیه است به طوری که سابقه ابتلا به بیماری نقرس در خانواده، افراد را بیشتر در معرض ابتلا به سنگ های کلیوی قرار می دهد. پس از سفیدپوستان که رتبه اول مبتلایان به سنگ کلیه را به خود اختصاص داده اند، نژادهای آمریکایی ـ مکزیکی و نیز آمریکایی ـ آفریقایی کمترین شمار مبتلایان به سنگ های کلیوی را شامل می شوند. محققان دریافتند در گروه های پرخطر، از هر پنج نفر، یکی به سنگ کلیه مبتلا می شود. این بیماری در تمام سنین، هر دو جنس و تمامی گروه های نژادی مشاهده می شود. با این که سیاهپوستان کمتر از هر گروه نژادی در معرض ابتلا به سنگ کلیه هستند، ولی آمار ابتلای آنها نیز بالاست و هیچ استثنایی وجود ندارد. در واقع، شیوع این بیماری در اقشار کم درآمد که کیفیت غذایی پایینی دارند، بسیار بالا بوده و به حدود 50 درصد می رسد.
درمان سنگ کلیه
– هنگام ادرار کردن از کاغذ صافی یا گاز استفاده کنید تا دفع سنگ مشخص شود؛ یا داخل یک ظرف شیشه ای ادرار کرده ، وجود سنگ را بررسی کرده و در صورت وجود آن را جدا کرده ، ادرار را دور بریزید. برای مشخص شدن ترکیب سنگ ، آن را نزد پزشک ببرید.
دلايل بروز سنگ كليه
سنگ کلیه چیست؟ چه کسانی مبتلا به این بیماری می شوند؟ چه کاری می توان برای بهبود آن انجام داد؟
در آمریکا هر ساله تعداد 300 هزار نفر به دلیل سنگ کلیه در بیمارستان ها بستری میشوند. این بیماری از سال های بسیار دور در بدن انسان وجود داشته. نمونه های سنگ کلیه حتی در مومیایی های مصر باستان نیز یافت می شود. خوب، سنگ کلیه چیست؟ و راه حل موثر در پیشگیری از آن چه می باشد.
سنگ کلیه از مواد مختلفی تشکیل می شود و و اشکال و سایزهای متفاوتی دارد (می تواند به صورت یک رشته موی میکروسکوپی باشد و یا آنقدر بزرگ شود که تمام کلیه را فرا بگیرد). در سه حال متفاوت شیمیایی موادی که در ادرار وجود دارند در هسته مرکزی کلیه جمع شده و باعث رشد سنگ می شوند. تقریبا در حدود 80% از سنگ های کلیه از طریق ادرار دفع می شوند. اما اگر سنگ بیش از اندازه بزرگ باشد در درون کلیه باقی مانده و محل خروج ادرار را مسدود می کند. برای بهبود حال بیمار باید از معالجات پزشکی کمک گرفت.
علت سنگ ادراری
با وجودی که سال هاست این بیماری شناخته شده و در زمینه ی تشخیص و درمان آن پیشرفت های زیادی حاصل شده است ولی هنوز علت تشکیل سنگ به طور دقیق معلوم نیست. همانگونه که در ابتدا گفته شد وظیفه ی اصلی کلیه از یک طرف تنظیم آب بدن و از طرف دیگر دفع مواد زاید از راه ادرار می باشد. اغلب مواد زائد حلالیت کمی در ادرار دارند و چنانچه مقدار آن ها بیشتر از حد معمول باشد یا میزان آب ادرار که حلال این مواد است، کم باشد و یا زمینه ای مستعد مثل هسته ی مرکزی در ادرار پدید آید، مواد زائد به صورت بلور یا کریستال رسوب کرده و با رشد و تجمع این کریستال ها سنگ تشکیل می شود. به عبارت دیگر زمانی که ادرار به علت بیش از حد بودن دفع آب بدن و یا نیاز شدید بدن به حفظ آب، از مواد نامحلول فوق اشباع شود، بلورها تشکیل می شوند و با رشد و تجمع بیشتر این بلورها، سنگ ها ساخته می شوند.
برتري PCNL نسبت به عمل جراحي باز
امروزه بيش از 96 درصد سنگ هاي بزرگ کليه به روش PCNL قابل درمان هستند. برتري بزرگ PCNL نسبت به عمل جراحي باز، عدم شکاف بزرگ پوستي و همچنين عدم دستکاري کليه است و همچنين به جاي 25 تا 30 بخيه عمل جراحي باز از يک بخيه استفاده مي شود که اين کار باعث درد کمتر پس از عمل و زيبايي پوست و برگشت هرچه سريعتر بيمار به کار و فعاليت روزمره مي شود.
حال پرسش اين است که «آيا سوراخ کردن کليه باعث آسيب به کليه مي شود؟»
«براساس مطالعات زياد و ثابت شده، محل سوراخ شدن کليه، پس از چند روز ترميم شده و آسيب به گوشت کليه در مقابل عمل جراحي باز بسيار ناچيز است.»
و پرسش ديگر اين است که «درصد موفقيت PCNL چقدر است و درصد موفقيت بستگي به ساختار کليه و محل و تعداد سنگ در آن دارد؟» بايد اشاره کنم: «در سنگ هاي منفرد بيش از 96 درصد مواقع PCNL موفقيت آميز است. در سنگ هاي شاخ گوزني ومتعدد در صد موفقيت PCNL حدود 90 درصد بوده و سنگ هاي ريز باقي مانده با سنگ شکني برون اندامي قابل درمان مي باشند.»
مصرف موز و كيوي در پيشگيري و درمان بيماري سنگ كليه موثر است.
مصرف ميوهجات تازه، سيب زميني، تربچه، حبوبات، برنج قهوهاي،جو،ذرت،كنجد،زيره،گشنيز،رازيانه،آب هويج،هندوانه،خيار و گيلاس براي پيشگيري و درمان اين بيماري نقش موثري دارد.
“سنگ كليه به تهنشين شدن مواد معدني در لولههاي ادراري و سفت شدن و كريستاليزه شدن آن گفته ميشود كه باعلائمي همچون درد شديد نواحي پهلو، كمر و نواحي پاييني لگن و گاه خونريزي در ادرار همراه است”
عفونتها،داروها و ژنتيك ازعواملياست كه در بروز بيماري سنگ كليه در فرد موثر است.
آزمايشات بر روي سنگ كليه مشخص ميكند سنگ از چه نوعي بوده و چه مواد غذايي در تركيبات آن وجود دارد و عمدهترين سنگهاي كليه از جنس كلسيم و اگزالات است و اختلالات غده پاراتيروئيد يا مصرف بيش از حد پروتئين سبب افزايش ترشح كلسيم در ادرار شده و احتمال ابتلا به سنگ كليه را افزايش ميدهد.
بر اين اساس توصيه ميشود كه از مصرف بيش از ۲۰۰تا ۲۵۰گرم پروتئين همچون گوشت قرمز، ماهي و مرغ در روز خودداري شود.
” اگزالات ، مادهاي است كه مقدار آن در پروتئينها و مواد غذايي همچون اسفناج ، ريواس، چغندر، شكلات، چاي، سبوس، آجيل، بادام و توت فرهنگي بيشتر است.”
نمك طعام،مواد شور و قهوه سبب ترشح كلسيم در ادرار شده و ميزان ابتلا به سنگ كليه را افزايش ميدهد و به همين دليل در رژيمهاي غذايي مصرف كلسيم را نبايد محدود كرد چرا كه باعث افزايش توليد سنگهاي كليه ميشود.
منبع : متخصص سنگ کلیه