[sbu_post_image]
عفونت مزمن كليه
پيلونفريت مزمن با ايجاد اسكار و آتروفي (كوچك شدن) كليه كه به نارسايي كليه مي‌انجامد، مشخص مي‌شود. و در صورتيكه عفونت حاد وجود نداشته باشد بيمار بدون علامت خواهد بود. و بعد از ايجاد نارسايي كليه ، علايم مربوط به آن و افزايش فشار خون ظاهر خواهد شد. اختلال زمينه‌اي (در ساختمان يا عملكرد) دستگاه ادراري باضافه عفونتهاي مكرر مسئول ايجاد پيلونفريت مزمن هستند و عواملي مانند ديابت ، سنگ كليه ، آسيب كليه ناشي از داروها نيز گاهي دخالت دارند.
تشخيص عفونت مزمن كليه
ممكن است آزمايش ادرار كاملا طبيعي باشد در صورتيكه عفونت فعال باشد و باكتري در ادرار وجود داشته باشد كشت مثبت مي‌شود. تشخيص با راديوگرافي ساده شكم و با ديدن كليه‌هاي كوچك شده و حدود نامنظم كليه داده مي‌شود. همچنين در اوروگرافي وريدي ، اختلال در ترشح ماده حاجب وجود دارد و اسكار كليه مشاهده مي‌شود.
درمان عفونت كليه
درمان با سيپروفلوكساسين يا افلوكساسين و يا كوتريموكسازول صورت مي‌گيرد و پس از انجام آزمونهاي حساسيت ميكروب به اين داروها (آنتي بيوگرام) در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان 10 تا 14 روز ادامه مي‌يابد. در صورتي كه بيمار بدحال باشد در بيمارستان بستري شده و تزريق آنتي‌بيوتيك انجام مي‌شود.
و بعد از 5-3 روز آنتي‌بيوتيك خوراكي داده مي‌شود و تا 14 روز ادامه پيدا مي‌كند. اگر كشت خون بيمار مثبت باشد دوره درمان طولاني‌تر خواهد بود.
در صورت وجود آبسه كليه ، انسداد مسير ادراري و يا اختلال دستگاه ادراري اين عوامل بايد برطرف شود.
تخریب کلیه غیر قابل برگشت است. البته با شناسایی اختلال ساختمانی دستگاه ادراری و رفع آن و پیشگیری از عفونتهای مکرر می‌توان از آسیب بیشتر کلیه جلوگیری کرد. در صورت موفق نبودن درمان طبی ، درمان به کمک جراحی و رفع اختلال زمینه‌ای صورت می‌گیرد.درمان با سیپروفلوکساسین یا افلوکساسین و یا کوتریموکسازول صورت می‌گیرد و پس از انجام آزمونهای حساسیت میکروب به این داروها (آنتی بیوگرام) در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان 10 تا 14 روز ادامه می‌یابد. در صورتی که بیمار بدحال باشد در بیمارستان بستری شده و تزریق آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود. و بعد از 5-3 روز آنتی‌بیوتیک خوراکی داده می‌شود و تا 14 روز ادامه پیدا می‌کند. اگر کشت خون بیمار مثبت باشد دوره درمان طولانی‌تر خواهد بود.
در صورت وجود آبسه کلیه ، انسداد مسیر ادراری و یا اختلال دستگاه ادراری این عوامل باید برطرف شود.
عفونت ادراری کودکان
عفونتهاي ادراري يكي از شايع‌ترين عفونتهاي دوران كودكي است كه مي‌تواند به كليه‌ها آسيب برساند. عفونتهاي ادراري بيماري است كه در اثر وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد مي‌شود. معمولا علت اصلي عفونت ادراري، عامل باكتريايي موجود در دستگاه گوارش است كه در كودكان بيشتر ديده مي‌شود و به طور افزايشي عموما مثانه را درگير مي‌كند.مهمترين علت اين عفونت مي‌تواند رفلاكس يا برگشت ادرار از مثانه به كليه‌ها باشد كه معمولا در 30 تا 50 درصد دختر بچه‌ها ديده مي‌شود كه باعث عفونت ادراري آنها مي‌شود. والدين در صورت وجود رفلاكس در كودكان بايد به آن توجه و به پزشك متخصص مراجعه كنند. به عنوان مثال در كودكاني كه ادرار خود را نگه مي‌دارند و دير به دستشويي مي‌روند، كودكاني كه نمي‌توانند ادرار خود را نگه دارند و يا دچار يبوست مي‌شوند، مي‌تواند عوامل زمينه‌ساز عفونتهاي ادراري باشد كه ممكن است بعد از مثانه، كليه‌ها را هم درگير كرده و به آنها آسيب برساند.
عفونتهاي ادراري در دختران بيشتر از پسرها ديده مي‌شود؛ زيرا مجراي ادراري در دختران كوتاه‌تر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بيشتر است. علائم عفونتهاي ادراري در كودكان به سن آنها بستگي دارد. در سنين بالاتر علائم مشخص‌تر بوده و سوزش ادرار، تكرار ادرار، بوي بد ادرار، تب و درد پهلوها از علائم بارز آن به شمار مي‌رود. در شيرخواران و كودكان كم سن تشخيص دشوارتر است. در اين گروه سني ممكن است عفونت ادراري با تب، بي قراري، كم شدن وزن آنها، اسهال و استفراغ و يا زردي در دوران نوزادي همراه باشد كه در صورت بروز اين علائم، والدين بايد كودكان خود را نزد پزشك ببرند.
نوع و طول درمان را پزشك بر اساس تشخيص نوع عفونت ادراري مشخص مي‌كند و والدين بايد رنگ و بوي ادرار كودك خود را بررسي كنند. در صورت وجود درد در پشت و كمر از كيسه آب گرم استفاده كرده و بعد از هر بار ادرار، كودك خود را بشويند.ممكن است بعد از درمان، عفونت ادراري دوباره ظاهر شود، بعد از درمان به احتمال 25 تا 40 درصد به مدت 2 الي 3 هفته بعد از برطرف شدن عفونت، ممكن است مجددا ظاهر شود. به همين دليل، كشت ادرار جهت پيشگيري 1 تا 2 هفته پس از پايان درمان انجام تا رفع عفونت از ادرار تاييد شود و نيز مصرف آنتي بيوتيك‌ها تا زمان درمان قطعي و بررسي رفلاكس تجويز شود. در50 درصد موارد عفونت ادراري در كودكان بدون علامت است و فقط با آزمايش قابل تشخيص است، بنابراين والدين در انجام اين آزمايشات سهل انگاري نكنند.
درمان عفونتهای ادراری
درمان عفونتهای ادراری به صورت دارویی است. بیشتر مواقع با یک دوره کوتاه درمانی مشکل بیمار برطرف می‌شود. ولی در موارد عودکننده که دلیل مشخصی هم برای عود پیدا نمی‌کنیم، به درمان آنتی‌بیوتیک طولانی‌مدت نیاز است. گاه لازم می‌شود تا یک ماه،شش ماه یا حتی دو سال درمان ادامه یابد. حتی گاهی نیز درمان آنتی‌بیوتیک آنقدر ادامه می‌یابد که بیماری به درمان مقاوم می‌شود. در این حالت لازم است داروها تغییر کند.
عفونتهای ادراری به درمان نیاز دارد، ولی هر بیمار باید مواردی را رعایت کند؛ یعنی مصرف مایعات روزانه را بالا ببرد. بهتر است این مقدار شش تا هشت لیوان باشد. عصاره زغال اخته مانع پیوستن باکتری‌ها به دیواره مثانه می‌شود و اگر به طور مکرر مصرف شود، احتمال عود را کاهش خواهد داد.
البته این عصاره‌ها به صورت قرص‌های خوراکی در داروخانه‌ها وجود دارند. بسیاری از بیماران برای رهایی از عود مکرر ممکن است با مواد ضدعفونی‌کننده مجاری را شست‌وشو دهند که این کار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است باعث تحریک بشود. بنابراین توصیه می‌کنیم همه کسانی که مبتلا به هر نوع عفونت ادراری هستند چه ساده و چه عودکننده به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسبی برایشان اتخاذ شود.
منبع : متخصص اورولوژی تهران
