[sbu_post_image]
سرطان سلول کلیوی بیماری است که که در آن سلولهای بدخیم (سرطان) در لولههای کلیه شکل میگیرند.
سرطان سلول کلیوی (سرطان کلیه یا آدنوکارسینوم کلیوی) بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در جدار لولهها (لولههای بسیار کوچک) در کلیه یافت میشود. کلیهها 2 تا هستند، که یکی در هر طرف از ستون فقرات و بالاتر از کمر وجود دارد. لوله کوچک در کلیهها خون را فیلتر و تمیز میکنند، مواد زائد را میگیرند ادرار میسازند. ادرار از هر کلیه به مثانه از طریق یک لوله بلند به نام حالب عبور میکند. مثانه ادرار را تا زمانی که از بدن منتقل میشود در خود نگه میدارد.
سرطانی که در حالب یا لگنچه کلیوی (بخشی از کلیه که ادرار را جمعآوری کرده و آن را به حالب میفرستد) شروع شود متفاوت از سرطان سلول کلیوی است. مصرف سیگار و سوء استفاده از داروهای ضد درد بهخصوص میتوانند بر خطر ابتلا به سرطان سلول کلیوی تأثیرگذار باشد.
علل سرطان سلول کلیوی
- سیگار کشیدن.
- سوء استفاده از داروی ضد درد، از جمله مصرف بیش از حد داروهای ضد درد، برای مدت طولانی.
- دارا بودن شرایط خاص، بیماری ژنتیکی مانند فون هیپل – لیندو یا کارسینومای پاپیلاری سلول کلیوی ارثی.
علائم سرطان سلول کلیوی
علائم احتمالی سرطان سلول کلیوی شامل وجود خون در ادرار و وجود یک توده در شکم است. این و سایر علائم ممکن است در سرطان سلول کلیوی ایجاد شود. شرایط دیگری هم ممکن است علائم مشابه داشته باشند. ممکن است در مراحل اولیه بیماری بدون علامت باشد. علائم آن میتوانند با رشد تومور بروز کنند. با هر یک از مشکلات زیر باید با پزشک مشورت کرد:
- خون در ادرار.
- توده در شکم.
- درد در یک سمت که از بین هم نرود.
- از دست دادن اشتها.
- کاهش وزن بدون هیچ دلیل شناخته شده.
- کم خونی.
- آزمایشی که برای بررسی شکم و کلیهها مورد استفاده باشد برای شناسایی (پیدا کردن) و تشخیص سرطان سلول کلیوی نیز بهکار برده میشود.
تشخیص سرطان سلول کلیوی
آزمایشات و روش زیر میتواند استفاده شود:
بررسی فیزیکی و تاریخچه: بررسی بدن برای بررسی نشانههای عمومی سلامت، از جمله برای چک کردن علائم بیماری، مانند توده یا هر چیز دیگری که به نظر میرسد غیرمعمولی باشد. سابقه بیماریهای گذشته بیمار و درمان نیز گرفته شود.
مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی میشود تا مقادیر معینی از مواد آزاد شده در خون توسط ارگانها و بافتهای بدن اندازهگیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایینتر از حد نرمال) از ماده میتواند نشانهای از بیماری در اندام یا بافتی باشد که آن را میسازد.
آزمایش ادرار: تستی برای بررسی رنگ ادرار و محتویات آن، مانند قند، پروتئین، سلولهای گلبول قرمز خون و سلولهای سفید خون.
آزمونهای عملکرد کبد: روشی است که در آن نمونه خون برای اندازهگیری مقادیر ورود آنزیمها به آن توسط کبد بررسی میشود. مقدار غیرطبیعی آنزیم میتواند نشانه آن باشد که سرطان به کبد گسترش یافته است. در شرایط خاصی که سرطان نیست نیز ممکن است کبد سطح آنزیمها را افزایش دهد.
پیلوگرافی داخل وریدی (IVP): مجموعهای از اشعه ایکس از کلیهها، حالب، مثانه و برای پیدا کردن وجود سرطان در این اندامها. رنگ کنتراست به ورید تزریق میشود. همانطور که رنگ در کلیهها، حالب و مثانه حرکت میکند، اشعه ایکس گرفته میشود تا ببینید که آیا هیچ انسدادی وجود دارد.
سونوگرافی: روشی است که در آن امواج صوتی (فراصوت) پرانرژی به بافتها یا اندامهای داخلی منعکس میشوند و پژواک ایجاد میکنند. انعکاس یک عکس از بافتهای بدن به نام سونوگرام میسازد.
سی.تی.اسکن (CAT scan): روشی است که یک سری تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن، گرفته شده از زوایای مختلف را فراهم میکند. این تصاویر توسط یک کامپیوتر متصل به دستگاه اشعه ایکس تهیه شده است. رنگ را میتوان به رگ تزریق کرد یا بلعیده شود و برای کمک به نشان دادن اندام یا بافت است تا وضوح بیشتری داشته باشد. این روش همچنین به نام توموگرافی کامپیوتری و یا توموگرافی کامپیوتری محوری معروف است.
ام.آر.آی (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی که با استفاده از آهنربا، امواج رادیویی و کامپیوتر یکسری از تصاویر دقیق از مناطق در داخل بدن ارائه میدهد. به این روش تصویربرداری هسته ای رزونانس مغناطیسی (NMRI) نیز گفته میشود.
بیوپسی: حذف سلول یا بافتها بهطوری که پاتولوژیست میتواند آنها را در زیر میکروسکوپ برای تعیین علائم سرطان بررسی کند. برای انجام بیوپسی در تشخیص سرطان سلول کلیوی، یک سوزن نازک به داخل تومور وارد کرده و نمونهای از بافت خارج خواهد شد.
برخی عوامل بر پیشآگهی (شانس بهبودی) و گزینههای درمان تأثیرگذارند.
منبع: موسسه تحقیقات سرطان