[sbu_post_image]
سرطان مردانه
مردان به ویژه در سنین جوانی از آنجا كه بازوی مولد و فعال جامعه محسوب میشوند و تاثیر به سزایی بر چرخه اقتصادی و اجتماعی جامعه میگذارند اما به همان نسبت بیماریها و نیز از اهمیت و حساسیت برخوردار است. سرطان بیضه یكی از همین مشكلات جسمی مردانه است. شما درباره این بیماری چه میدانید؟
سرطان بیضه، شایعترین سرطان تشخیص داده شده در میان مردان جوان بین ۱۵ تا ۳۵ ساله است. سن شیوع این بدخیمی و به موازات آن میزان درمانپذیری بسیار زیاد این سرطان، لزوم افزایش دانش عمومی جامعه را در این مورد متذكر میشود.
حداكثر میزان بروز تومور بیضه در حدود ۳۰ سالگی است. در كشورهای اروپایی و آمریكای شمالی در هر یكصد هزار نفر جمعیت مردان، بین ۳ تا ۷ نفر به این بیماری مبتلا میشوند، در ایران در سال ۱۳۸۴، تعداد ۵۰۳ به ثبت رسیده است. میزان تشخیص سرطان بیضه در بیشتر مناطق جهان در طی ۲۵ سال اخیر افزایش یافته است، اما خوشبختانه با تشخیص زودتر و درمانهای مناسب جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی كاهش چشمگیری در میزان مرگ و میر حاصل از آن مشاهده میشود. به طوری كه درصد بهبود كامل فرد مبتلا در بیشتر مراكز در حدود ۹۰ درصد تخمین زده میشود. این درصد بالا و قابل توجه را میتوان یكی از موفقیتهای برجسته طب در سالهای اخیر ذكر كرد.
درمان سرطان پروستات
برای درمان سرطان پروستات روش های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
درمان انتظاری سرطان پروستات
در این روش درمان سرطان پروستات، سرطان پروستات بیمار به دقت مورد کنترل و پایش قرار می گیرد در واقع برای درمان بیمار از سیاست «مشاهده و انتظار» استفاده می شود. این روش در مواردی به کار می رود که سرطان پروستات در مراحل بسیار اولیه قرار دارد، به ویژه هنگامی که سن بیمار بالاتر و تومورپروستات وی کوچک است و انتظار می رود رشد بسیار آهسته داشته باشد، محدود به یک منطقه از پروستات باشد و نشانه یا مشکلات طبی ایجاد نکرده باشد. از آنکه سلول های سرطانی پروستات غالباً بسیار آهسته منتشر می شوند، بسیاری از مردان مسن تر ممکن است به درمان بیشتر نیاز نداشته باشند. البته معمولاً درمان انتظاری، معاینات روتین فیزیکی، شامل معاینه انگشتی رکتوم (DRE) و آزمایش PSA را شامل می شود.
عوارض جراحی پروستات
عوارض دراز مدت و جدی جراحی پروستات نسبت به گذشته کاهش یافته اند، زیرا امروزه از روش های جدید پیشرفته تری استفاده می شود. روش های جدیدی که در آنها اعصاب ناحیه صدمه نمی بینند موجب شده اند تا آسیب دایمی اعصاب کنترل کننده نعوظ روی ندهد و مدخل مثانه دچار صدمه نشود. با این حال هنوز هم عوارض جانبی سرطان پروستات ممکن است ایجاد شوند. بی اختیاری ادرار ممکن است موجب نشت یا دفع قطره قطره ادرار (به ویژه پس از جراحی) شود.
در بسیاری از بیماران چند هفته یا چند ماه پس از جراحی، کنترل طبیعی باز می گردد هر چند که در تعدادی دیگر به صورت دامی باقی خواهند ماند. ناتوانی جنسیب به شکل عدم نعوظ آلت در اکثر موارد به مدت یک ماه یا بیشتر پس از جراحی پروستات وجود دارد و سپس در حدود 40 تا 60 درصد، نعوظ به اندازه کافی برای مقاربت باز می گردد (البته بدون انزال مایع منی، زیرا برداشتن پروستات موجب حذف این مرحله می شود).
برای مردانی پس از جراحی پروستات دچار ناتوانی جنسی کامل می شوند چندین راه وجود دارد که به وسیله پزشک معالج انتخاب می شود.
درمان سرطان پروستات با جراحی
بعضی از گزینه های جراحی در سرطان پروستات عبارتند از:
پروستاتکتومی رادیکال
نوعی جراحی باز است که در آن تمام پروستات و مقداری از بافت اطراف آن برداشته می شود. در این نوع جراحی، برشی در ناحیه شکم یا بیضه داده می شود.
برداشتن پروستات از طریق پیشابراه
در روش TURP (transurethral resection of the prostate) بخشی از غده پروستات که پیشابراه را احاطه کرده است با استفاده از ابزار کوچکی که از طریق پیشابراه در داخل پروستات قرار می گیرد برداشته می شود. این روش به ایجاد برش نیاز ندارد.
سرما جراحی (کرایو سرجری؛ cryosurgery)
در این روش از منجمد کردن سلول های سرطانی به وسیله ی ابزاری فلزی و کوچک که در داخل تومور قرار می گیرد استفاده می شود.
درمان سرطان پروستات با داروهای ضد آندروژن
این داروها توانایی بدن برای ایجاد تستوسترون را مهار می کنند زیرا حتی پس از برداشتن بیضه ها، یا درمان با داروهای همسان (آنالوگ) LHRH، هنوز مقدار کمی تستوسترون در بدن تولید می شود. داروهای هورمونی ممکن است برای مدتی در خلال درمان مورد استفاده قرار بگیرند.
منبع : راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن