[sbu_post_image]
جلوگیری از ایجاد شب ادراری
چگونه می توان از ایجاد شب ادراری در کودک جلوگیری نمود؟ کنترل ادرار به طور خود به خود و تدریجی به دست می آید. والدین کودک باید توجه داشته باشند که به خاطر راحتی خود روند طبیعی و تدریجی به دست آوردن کنترل ادرار را مختل ننمایند و زودتر از سن تکاملی کودک جهت کنترل ادرار از وی توقعات نابجا نداشته باشند. اصرار بیش از حد و تنبیه بدنی و عصبانیت های بی مورد و از این قبیل فشارها نه فقط کمک کننده نیست، بلکه توجه کودک را بیشتر جلب کرده و او به عمل خود ادامه خواهد داد و در این شرایط احساس خود کم بینی و گوشه گیری نیز به وجود می آید. برخورد نامناسب والدین و اطرافیان می تواند باعث شود که کودک به طور ناخودآگاه عکس العمل منفی خود را به صورت شب ادراری نشان دهد. بنابراین یک راه مهم جلوگیری از شب ادراری آموزش صحیح و به موقع آداب تخلیه به کودک است. زمانی که کودک بتواند به مدت 2 ساعت یا بیشتر خشک بماند معمولاً ارتباط بین دفع مواد زاید و نشستن بر روی لگن را درک کرده است. در این زمان مادر وی می تواند به وسیله تمجید و لبخند فرزند خود را تشویق نماید و به رفتار وی با همین اظهار خشنودی پاداش دهد. درمان شب ادراری به دو روش درمان غیردارویی و دارویی است.
روش های درمان شب ادراری
روش های درمان شب ادراری چیست؟ معمولاً قبل از 5 سالگی درمان توصیه نمی شود زیرا موارد زیادی ازاین ها خود به خود بهبود می یابند. حتی بعد از 6 سالگی نیز سالانه 5 درصد موارد به خودی خود بهبود می یابد.
سه شیوه رایج درمانی شامل بر
1) مشاوره روانپزشکی
2)
استفاده از هشداردهنده شب ادراری
3) مصرف دارو
جهت درمان شب ادراری در کودکان بالی سه سال در مشاوره روانپزشکی روش های زیر توصیه شده است: 1) استفاده از جدول ستاره: این روش با تقویت مسئولیت پذیری کودک سبب درمان مؤثر و تقریباً دائم کودک خواهد شد. در تهیه این جدول خود کودک باید مشارکت فعال داشته باشد به طوری که هر شب که خشک بود را با علامت ستاره در آن مشخص نماید. روش کار به این صورت است که جدولی در دو ستون ترسیم می شود. ستون اول شب های ماه را نشان می دهد و ستون دوم محل چسباندن ستاره ای برای هر شب که کودک خشک بوده است می باشد. در آخر هر ماه طبق قراری که بین والدین و فرزند مورد توافق قرار گرفته است، بر حسب تعداد ستاره ای که کودک پاداش گرفته، جایزه ای در خور (نه کمتر و نه بیشتر) به وی تعلق خواهد گرفت. با بیشتر شدن تعداد ستاره ها در هر ماه نسبت به ماه قبلی پیشرفت کودک در کنترل ادرار برای پزشک و والدین مشخص می شود و خود بیمار نیز تشویق خواهد شد. پیشرفت کودک هر چند ناچیز در هفته های بعدی نسبت به هفته های قبل مستحق دریافت پاداش چه به صورت مادی و چه به صورت کلامی است. 2) محدود ساختن مایعات قبل از خواب: مصرف مایعات به اندازه کافی برای کودک ضروری است اما از خوردن مایعات اضافی قبل از خواب باید ممانعت به عمل آید، چرا که احتمال شب ادراری را بیشتر خواهد کرد. 3) بیدار کردن شبانه کودک برای دفع ادرار: در خیلی از موارد اگر کودک را در ساعت 11-10 شب بیدار کنند که ادرار کند ممکن است تا صبح دیگر ادرار نکند و لباسش خشک بماند. 4) استفاده از هشداردهنده ها (شب زنگ ها): هشدار دهنده ها در اصل زنگ های حساس به ادرار هستند و با خیس شدن بستر زنگ می زنند و بیمار را بیدار می کنند که خود را تمیز و خشک نماید و دوباره بخوابد. بعضی زنگ ها به قدری حساس هستند که با قطره های اول ادرار به صدا در می آیند. این روش که تحت نام درمان با رفلکش شرطی نیز نامیده می شود یکی از قاطع ترین و مؤثرترین درمان ها به شمار می رود. در ایران این هشداردهنده ها به صورت جداگانه و یا به همراه تشکچه وجود دارد. 5) رفتار درمان و روان درمانی: روش های خاص رفتار درمانی و روان درمانی وجود دارد که باید توسط روانشناس یا روانپزشک صورت گیرد. سه نمونه از روش های رفتار درمانی شامل تربیت مثانه، جدول ستاره و استفاده از هشدار دهنده است. رفتار درمانی نیاز به همکاری نزدیک والدین، کودک و پزشک دارد و در صورت موفقیت اثر پایدار و دائمی تر دارد و اغلب بدون عود است. 6) دارو درمانی: گاهی به علت مشکلاتی که شب ادراری ایجاد می کند پزشک ناچار به استفاده از داروهای خاصی خواهد شد که در ادامه توضیح داده می شود.
منبع : راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن
