[sbu_post_image]
عفونت دستگاه ادراری
عفونت دستگاه ادراری(urinary tract infection-UTI )، عبارت است از بروز عفونت در هر قسمت از سیستم ادراری، شامل اعضای جمع آوری کننده و نگه دارنده و دفع کننده ی ادرار، یعنی کلیه ها، حالب ها، مثانه و پیشابراه.* معمولاً UTIدر اثر ورود باکتری هایی که می توانند در دستگاه گوارش، مهبل(واژن) یا اطراف پیشابراه زندگی کنند به دستگاه ادراری ایجاد می شود.
در اغلب موارد این باکتری ها از طریق پیشابراه به مثانه و کلیه ها می رسند. اکثراً سیستم دفاعی بدن این باکتری ها را از بین می برد و علایمی ایجاد نمی شوند ولی گاهی باکتری های مزبور موجب بروز عفونت در دستگاه ادراری می شوند.
خانم ها و افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند.* علایم عفونت دستگاه ادراری عبارتند از:سوزش ادرار، تکرر یا فوریت ادرار، درد پشت و کمر یا قسمت پایین شکم، ادرار تیره، خونی یا بدبو، تب یا لرز.* عفونت ادراری در اقایان جدی تر از خانم هاست و دشوارتر درمان می شود. همچنین عفونت ادراری در افراد مسن، زنان باردار، افراد مبتلا به دیابت و افرادی که به سختی ادرار می کنند نیز خطرناک است.
عفونت ادراری کودکان
عفونت‌هاي ادراري يكي از شايع‌ترين عفونت‌هاي دوران كودكي است كه مي‌تواند به كليه‌ها آسيب برساند. عفونت‌هاي ادراري بيماري است كه در اثر وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد مي‌شود. معمولا علت اصلي عفونت ادراري، عامل باكتريايي موجود در دستگاه گوارش است كه در كودكان بيشتر ديده مي‌شود و به طور افزايشي عموما مثانه را درگير مي‌كند.مهمترين علت اين عفونت مي‌تواند رفلاكس يا برگشت ادرار از مثانه به كليه‌ها باشد كه معمولا در 30 تا 50 درصد دختر بچه‌ها ديده مي‌شود كه باعث عفونت ادراري آنها مي‌شود. والدين در صورت وجود رفلاكس در كودكان بايد به آن توجه و به پزشك متخصص مراجعه كنند. به عنوان مثال در كودكاني كه ادرار خود را نگه مي‌دارند و دير به دستشويي مي‌روند، كودكاني كه نمي‌توانند ادرار خود را نگه دارند و يا دچار يبوست مي‌شوند، مي‌تواند عوامل زمينه‌ساز عفونت‌هاي ادراري باشد كه ممكن است بعد از مثانه، كليه‌ها را هم درگير كرده و به آنها آسيب برساند.
عفونت‌هاي ادراري در دختران بيشتر از پسرها ديده مي‌شود؛ زيرا مجراي ادراري در دختران كوتاه‌تر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بيشتر است. علائم عفونت‌هاي ادراري در كودكان به سن آنها بستگي دارد. در سنين بالاتر علائم مشخص‌تر بوده و سوزش ادرار، تكرار ادرار، بوي بد ادرار، تب و درد پهلوها از علائم بارز آن به شمار مي‌رود. در شيرخواران و كودكان كم سن تشخيص دشوارتر است. در اين گروه سني ممكن است عفونت ادراري با تب، بي قراري، كم شدن وزن آنها، اسهال و استفراغ و يا زردي در دوران نوزادي همراه باشد كه در صورت بروز اين علائم، والدين بايد كودكان خود را نزد پزشك ببرند.
نوع و طول درمان را پزشك بر اساس تشخيص نوع عفونت ادراري مشخص مي‌كند و والدين بايد رنگ و بوي ادرار كودك خود را بررسي كنند. در صورت وجود درد در پشت و كمر از كيسه آب گرم استفاده كرده و بعد از هر بار ادرار، كودك خود را بشويند.ممكن است بعد از درمان، عفونت ادراري دوباره ظاهر شود، بعد از درمان به احتمال 25 تا 40 درصد به مدت 2 الي 3 هفته بعد از برطرف شدن عفونت، ممكن است مجددا ظاهر شود. به همين دليل، كشت ادرار جهت پيشگيري 1 تا 2 هفته پس از پايان درمان انجام تا رفع عفونت از ادرار تاييد شود و نيز مصرف آنتي بيوتيك‌ها تا زمان درمان قطعي و بررسي رفلاكس تجويز شود. در50 درصد موارد عفونت ادراري در كودكان بدون علامت است و فقط با آزمايش قابل تشخيص است، بنابراين والدين در انجام اين آزمايشات سهل انگاري نكنند.
انواع عفونت کلیه
پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه می‌شود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli می‌باشد (در 80% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل می‌توان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و … اشاره کرد. معمولا عامل عفونت‌زا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود می‌کند و سبب درگیری کلیه می‌شود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد می‌شود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی می‌دهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.
پیلونفریت مزمن با ایجاد اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه که به نارسایی کلیه می‌انجامد، مشخص می‌شود. و در صورتیکه عفونت حاد وجود نداشته باشد بیمار بدون علامت خواهد بود. و بعد از ایجاد نارسایی کلیه ، علایم مربوط به آن و افزایش فشار خون ظاهر خواهد شد. اختلال زمینه‌ای (در ساختمان یا عملکرد) دستگاه ادراری باضافه عفونتهای مکرر مسئول ایجاد پیلونفریت مزمن هستند و عواملی مانند دیابت ، سنگ کلیه ، آسیب کلیه ناشی از داروها نیز گاهی دخالت دارند.
درمان پیلونفریت
– آنتي بيوتيك ها درمان اصلي عفونت كليه است. اگر علايم شما 24 ساعت بعد ازدريافت آنتي بيوتيك بهبود يافت ، ادامه ي درمان شما در منزل خواهد بود . اگر وضعيت شما بدتر شود يا دهيدراته شديد يا دوز دارويي خوب بنظر نرسد ، بايد درمان را در بيمارستان ادامه دهيد . در بيمارستان شما مي توانيد مايعات و دارو بشكل وريدي دريافت كنيد .
منبع : متخصص اورولوژی تهران
