[sbu_post_image]
عفونت کلیه
یک عفونت تخریب کننده کلیه بوده و از خصوصیات آن وجود گاز در داخل و اطراف کلیه است این نوع عفونت بیشتر در دیابتی‌ها شایع است (90-80 درصد این بیماران دیابت دارند). و درصدی هم بدنبال انسداد سیستم ادراری ناشی از سنگ یا نکروز پاپیلری دچار این عفونت میشوند. برای درمان ، این بیماران باید آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت نمایند و قند خون این افراد سریعا باید کنترل شود و در صورت وجود انسداد باید برطرف گردد.
علت عفونت کلیه
پیلونفریت ناشی از ورود باکتری از راه مجرای ادراری به دستگاه ادراری می باشد . گاهی اوقات این بیماری ناشی از عفونت مثانه است که دراثر عدم درمان مناسب پیشروی کرده و به کلیه ها رسیده است . وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه ) موجب افزایش احتمال بروز عفونت کلیه وی میشوند . این بیماری در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد و علت آن کوتاه تر بودن مجاری ادراری در زنان نسبت به مردان و همچینن نزدیک تر بودن سوراخ مجرای زنان به مقعد است .
فعالیت جنسی شدید در زنان که باعث ورود باکتری ها به پیشابراه و مثانه میگردد.
عفونت های نقاط دیگر بدن که از طریق جریان یا گره های لنفاوی به کلیه ها انتشار می یابند.
مسدود شدن یا اختلال دستگاه ادراری در اثر سنگ ، انسدادها،اختلال عملکرد مثانه ناشی از بیماری های عصبی ، تومورها یا اختلالات مادر زادی
کاتترها، سوند ها یا اقدامات جراحی مورد استفاده برای سایر بیماری ها
استفاده از حمام کف به ویژه در دختران کم سن و سال
عفونت حاد باکتریای مکرر کلیه
عفونتهای درمان نشده مجاری ادراری تحتانی
سابقه دیابت ، انسداد راه ادراری ناشی از سنگ یا تومور ، استفاده طولانی مدت از سوند احتمال این بیماری را افزایش می دهد .
عفونت کلیهیکی از بیماری های سخت است. این بیماری معمولا در اثر هجوم باکتری به کلیه اتفاق می افتد.
عفونت کلیه دو نوع حاد و مزمن دارد.
عفونت کلیه یکی از اورژانس های پزشکی تلقی می شود و فرد نیازمند مراقبت های فوری پزشکی است.
این بیماری می‌تواند هر دو جنس را مبتلا سازد ولی در همه سنین در خانم ها شایع تر است. عفونت های حاد کلیه در مردان در هر سنی ممکن است حاکی از وجود یک بیماری زمینه ای مانند انسداد مجاری، سنگ کلیه، اختلالات پروستات یا تومور باشد.
پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه می‌شود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli می‌باشد (در ۸۰% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل می‌توان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و … اشاره کرد. معمولا عامل عفونت‌زا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود می‌کند و سبب درگیری کلیه می‌شود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد می‌شود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی می‌دهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.
عفونت بالا‌رونده از مجرا يعني ميكروب عفونت‌زا از قسمتهاي پاييني دستگاه ادراري به كليه رفته و ايجاد عفونت مي‌كند. اين حالت در صورت وجود انسداد در مسير ادراري (ناشي از سنگ و اختلال ساختماني) و يا اختلال عملكرد دستگاه ادراري و ريفلاكس (برگشت ادراري) بيشتر اتفاق مي‌افتد.
انتشار از طريق خون كه در نوزادان نقش مهمي دارد و در بزرگسالان به ندرت اين راه نقش دارد. و در اين حالت معمولا آبسه كليه ايجاد مي‌شود.
انتشار از طريق كانال لنفاوي ، نادر است و شواهد اندكي در اين رابطه وجود دارد.
انتشار مستقيم عفونت از اعضاء مجاور : مثلا در آبسه داخل شكمي يا بيماري التهابي لگني ، عفونت ممكن است به كليه منتقل شود.
منبع : متخصص عفونت کلیه
