علائم عفونت کلیه ،هیدرونفروز و بیماری کلیه

[sbu_post_image]

علائم عفونت کلیه

• درد پشت یا پهلو
  • تب
  • تهوع و استفراغ
  • درد عضلانی و بی حالی
  • در درصدی از افراد علایم ادراری مثل سوزش ادرار، احساس فوریت ادرار، تکرر ادرار، خون در ادرار

تشخیص عفونت کلیه

آزمایش ادرار برای تشخیص باکتری به وجود گلبولهای سفید، وجود کست (cast) انجام می‌شود. در صورتی که عفونت کلیه به درمان مقاومت نشان داد عکس‌های رادیولوژی و CT اسکن برای بررسی مشکلات کلیوی مثانه و حالب انجام می‌شود.

علت بیماری كلیه

معمولاً دو علت مهم برای نارسایی كلیه ها( یا مرحله نهایی بیماری كلیه) دیابت( دیابت نوع 2 یا دیابت بزرگسالان) و فشار خون بالا وجود دارد. زمانی كه این دو بیماری با درمان مراقبت شوند، بیماری های كلیه مرتبط با آنها می توانند پیشگیری شوند یا سرعت شان كاهش یابد. داروهای موثر زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارند. علاوه براین، تغییرات سلامت بخش در شیوه زندگی، مانند كم نمودن وزن و ورزش مرتب در مراقبت از فشار خون بالا و حتی پیشگیری از آن موثر است. نظارت دقیق بر قند خون در بیماران دیابتی از سایر مشكلات مانند بیماری كلیه، بیماری كرونر قلب وسكته پیشگیری می كند. زمانی كه بیماران دیابتی، همزمان به فشار خون بالا مبتلا شوند، داروهای خاصی كه بازدارنده های آنزیم تبدیل كننده آنژیوتنسین نامیده می شوند، برای حفظ عملكرد كلیه ها موثرند. سومین علت اصلی مرحله نهایی بیماری كلیه گلومرولونفریت( بیماریی كه به واحدهای تصفیه كننده كلیه بنام گلومرول ، آسیب می رساند) است . در بسیاری از حالات، علت این بیماری ناشناخته است ، اما در برخی موارد ممكن است ارثی باشد یا در اثر عفونت به وجود آمده باشد.

برخی از بیماریهای دیگری كه ممكن است بر كلیه اثر بگذارند شامل عفونت ها، سنگ های كلیوی و بیماریهای ارثی، می شوند. استفاده بیش از اندازه قرص های ضد درد یا مصرف مواد مخدر مانند هروئین می تواند به كلیه ها صدمه بزند . برخی از این بیماریها قابل درمان هستند. برخی موارد، درمان می تواند سرعت پیشرفت بیماری را كاهش و طول عمر را افزایش دهد.

مرحله نهایی بیماری كلیه زمانی رخ می دهد كه حدود 90 درصد از عملكرد كلیه از بین برود. افراد مبتلا به نارسایی كلیه ممكن است دچارتهوع، استفراغ، ضعف، خستگی، گیجی، مشكل در تمركز و از دست دادن اشتها شوند، نارسایی كلیوی با آزمایش خون و ادرار قابل پیشگیری است.

درمان هیدرونفروز

بیشتر هیدرونفروز ها کوچک است و به خودی خود با بزرگ شدن کودک بهبود پیدا خواهد کرد. با این حال اگر اتساع قابل توجه یا شدید باشد، این حالت ممکن است انسداد کلیه را نشان دهد که نیاز به جراحی برای حل انسداد خواهد داشت. اگر اتساع کلیه مرتبط با رفلاکس وزیکورترال باشد، و اگر رفلاکس با بزرگتر شدن کودک برطرف نشود، اصلاح رفلاکس ممکن است ضروری باشد. انسداد مجرای پیشاب پسران باید با جراحی اصلاح شود.

عوارض هیدرونفروز

اگر کلیه به صورت قابل توجهی متورم باشد یا مسدود شده باشد، کودک ممکن است درد، تهوع یا استفراغ یا حتی خون در ادرار داشته باشد. با این حال بیشتر درجات هیدرونفروز باعث درد یا ناراحتی نمی شود.

هیدرونفروز و بیماری کلیه

بیشتر هیدرونفروز ها کلیه را در معرض بیماری یا عفونت قرار نمی دهند. با این حال اگر اتساع مرتبط با رفلاکس وزیکواورترال باشد، رفلاکس ریسک فاکتوری برای توسعه هر دو عفونت های کلیه و مثانه است. اگر اتساع شدید و شامل هر دو کلیه باشد، بیماری کلیه محتمل است.

زمانی که تشخیص هیدرونفروز مطرح می شود، باید با اورولوژیست برای بازبینی تصاویر اشعه  ایکس مشورت شود، تاریخچه کامل و ارزیابی فیزیکی کودک بررسی شود و سپس تعیین شود آیا مطالعات آینده ضروری است یا خیر. در حالی که این اختلال عموما یک شرایط اورژانسی است، اگر کودک درد دارد، عفونت های قابل توجه دارد یا هر دو کلیه درگیر باشد، در این صورت اورولوژیست باید کودک را بلافاصله ویزیت کند.

بهترین درمان هیدرونفروز

مطالعات اولتراسوند و مطالعات دیگر معمولا تقریبا چهار تا شش هفته بعد از ترخیص توصیه می شوند. بسته به این که آیا هیدرونفروز شدید است یا خیر، اسکن کلیه ممکن است لازم باشد. اگر هیدرونفروز شامل هر دو کلیه باشد، تست خون استاندارد باید انجام شود تا عملکرد کلیه مشخص شود. اگر کودک ارزیابی برای رفلاکس وزیکورترال نداشته، تست اشعه ایکس مثانه ضروری است.

متداول ترین علائم مرتبط با هیدرونفروز شدید یا کلیه مسدود شده درد شکمی، پهلو یا پشت و استفراغ است. تب ممکن است عفونت ادراری را نشان دهد.

منبع : متخصص عفونت ادراری تهران