[sbu_post_image]
علت آسیب کلیه
آیا مصرف مسکّن ها موجب آسیب کلیه می شود؟* مسکّن های بدون نیاز به نسخه(شامل آسپیرین، استامینوفن، ایبوبروفن، ناپروکسن و تعدادی دیگر از داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی) در اکثر افرادی که از مقادیر توصیه شده آنها استفاده می کنند بی خطر هستند ولی در بعضی بیماریها و نیز در صورت مصرف درازمدت یک یا چند دارو از این گروه ممکن است خطراتی برای کلیه ها ایجاد شوند.
داروهای مسکّن دونوع آسیب کلیوی متفاوت ایجاد می کنند:آسیب اول عبارت است از نارسایی کلیه حاد و با شروع ناگهانی به دنبال مصرف آسپیرین،ایبوبروفن و ناپروکسن که معمولاً این مورد در افراد دارای بیماری هایی مانند لوپوس و بیماری مزمن کلیه یا در اشخاصی که اخیراً مقدار زیادی الکل مصرف کرده اند و یا در افراد مسن دیده می شود.
این آسیب گاهی حتی با مصرف یک قرص بروز میکند ولی اکثراً در موارد مصرف کمتر از 10 روز مسکّن های مزبور روی میدهد. نارسایی حاد کلیه نیاز به دیالیز اورژانس دارد. آسیب دوم، نفروپاتی آنالژزیک( بیماری کلیوی ناشی از مصرف مسکّن،analgesic nephropathy ) نام دارد و در اثر مصرف روزانه مسکّن برای مدت چندسال ایجاد می شود و نوعی بیماری مزمن کلیه است که برخلاف نارسایی حاد کلیه قابل برگشت نیست و به دیالیز دایمی یا پیوند کلیه نیاز دارد.
علایم بیماری کلیه
گلومرلونفریت خفیف هیچ علامتی ایجاد نمیكند و تشخیص آن تنها با آزمایش ادرار میسر میشود. گلومرولونفریت شدید علایم زیر را ایجاد میكند:
۱. ادرار تیره یا كمی قرمز
۲. احساس كسالت
۳. خوابآلودگی
۴. تهوع یا استفراغ
۵. سردرد
۶. گاهی تب
۷. بیاشتهایی
۸. كاهش ادرار
۹. تنگی نفس
۱۰. بالارفتن فشار خون
۱۱. وجود پروتئین در ادرار
۱۲. اختلال بینایی (به علت بالا بودن فشار خون)
۱۳. جمعشدن مایع در بدن، خصوصاً پف كردن چشمها و ورم مچ پا
علل بیماری كلیه
معمولاً دو علت مهم برای نارسایی كلیه ها( یا مرحله نهایی بیماری كلیه) دیابت( دیابت نوع 2 یا دیابت بزرگسالان) و فشار خون بالا وجود دارد. زمانی كه این دو بیماری با درمان مراقبت شوند، بیماری های كلیه مرتبط با آنها می توانند پیشگیری شوند یا سرعت شان كاهش یابد. داروهای موثر زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارند. علاوه براین، تغییرات سلامت بخش در شیوه زندگی، مانند كم نمودن وزن و ورزش مرتب در مراقبت از فشار خون بالا و حتی پیشگیری از آن موثر است. نظارت دقیق بر قند خون در بیماران دیابتی از سایر مشكلات مانند بیماری كلیه، بیماری كرونر قلب وسكته پیشگیری می كند. زمانی كه بیماران دیابتی، همزمان به فشار خون بالا مبتلا شوند، داروهای خاصی كه بازدارنده های آنزیم تبدیل كننده آنژیوتنسین نامیده می شوند، برای حفظ عملكرد كلیه ها موثرند. سومین علت اصلی مرحله نهایی بیماری كلیه گلومرولونفریت( بیماریی كه به واحدهای تصفیه كننده كلیه بنام گلومرول ، آسیب می رساند) است . در بسیاری از حالات، علت این بیماری ناشناخته است ، اما در برخی موارد ممكن است ارثی باشد یا در اثر عفونت به وجود آمده باشد.برخی از بیماریهای دیگری كه ممكن است بر كلیه اثر بگذارند شامل عفونت ها، سنگ های كلیوی و بیماریهای ارثی، می شوند. استفاده بیش از اندازه قرص های ضد درد یا مصرف مواد مخدر مانند هروئین می تواند به كلیه ها صدمه بزند . برخی از این بیماریها قابل درمان هستند. برخی موارد، درمان می تواند سرعت پیشرفت بیماری را كاهش و طول عمر را افزایش دهد.
مرحله نهایی بیماری كلیه زمانی رخ می دهد كه حدود 90 درصد از عملكرد كلیه از بین برود. افراد مبتلا به نارسایی كلیه ممكن است دچارتهوع، استفراغ، ضعف، خستگی، گیجی، مشكل در تمركز و از دست دادن اشتها شوند، نارسایی كلیوی با آزمایش خون و ادرار قابل پیشگیری است.
منبع : متخصص ارولوژی تهران