عوارض افتادگی رحم

[sbu_post_image]

عفونت، شایع ترین عارضه افتادگی رحم

پرولاپس یا افتادگی رحم، معمولا در زنان پس از دوران یائسگی یا پس از چندین بار زایمان رخ می‌دهد.
افتادگی رحم یا پرولاپس محدودیت سنی ندارد، معمولا در زنان پس از دوران یائسگی رخ می‌دهد، یا زمانی که حداقل یک یا دو مورد زایمان طبیعی داشته‌اند یا حتی دچار ضعف عضلات و سایر بافت های دستگاه تناسلی شده اند، دیده می شود.
در افتادگی رحم، رحم در امتداد کانال واژینال (مهبل) پایین افتاده و احساس سنگینى و ناراحتى در لگن و کمردرد ایجاد می شود. یک برآمدگى قابل توجه ممکن است در مهبل احساس شود. در موارد شدیدتر رحم ممکن است عملاً از مهبل بیرون بزند.

اشکال در دفع مدفوع و ادرار، ناراحتی مبهم در لگن، درد حین روابط زناشویی، بی‌اختیاری ادرار هنگام خندیدن، عطسه یا سرفه نیز از نشانه های شایع در افتادگی رحم است.
شدت افتادگی رحم به 3 درجه تقسیم می‌شود. معمولا در افتادگی درجه 3 كه خطرناك‌ترین نوع عارضه است رحم از واژن خارج شده است. در افتادگی خفیف معمولا هیچ علامتی وجود ندارد، اما اگر شدید باشد، بیمار احساس پری در واژن می‌کند.

دلایل بروز افتادگی رحم

عواملی که باعث فشار خارجی بر عضلات و رباط‌ها می‌شوند، می‌توانند افتادگی ایجاد کنند، چاقی از مهم‌ترین این عوامل است، بیماری‌هایی که باعث افزایش فشار داخل شکم می‌شوند نیز بی تاثیر نخواهند بود. ناکارآمدی عروق مغزی، انسداد خروج ادرار، تحریک موضعی یا عفونت نیز سبب این بیماری می شود. در برخی موارد نیز علل افتادگی رحم ناشناخته است.

درمان افتادگی رحم

اگر پرولاپس رحم خفیف باشد، نیازی به درمان نیست و معمولا تمرین‌ها و ورزش‌هایی که باعث سفت شدن عضلات و رباط‌های کف لگن می‌شوند، به درمان آن کمک می‌کنند، اما اگر شدید و علایم آن آزاردهنده باشد و فعالیت‌های روزانه فرد را مختل کند، حتما باید تحت درمان قرار گیرد.
در موارد شدت پرولاپس رحم، گردن رحم زخم می‌شود و با بیرون زدگی رحم، به دلیل تماس با لباس زیر امکان عفونت رحمی افزایش می‌یابد. گاهی هم افتادگی در سایر اندام‌ها اتفاق می‌افتد، مثل افتادگی مثانه و رکتوم و همین امر باعث بروز اشکال در ادرار کردن و افزایش خطر عفونت می‌شود.

منبع : بیتوته