عوارض بیماری پروستات ،درمان پروستاتیت التهابی

[sbu_post_image]

عوارض بیماری پروستات

-یکی از عوارض احتمالی بزرگ شدن پروستات این است که مثانه ضعیف و ممکن است متسع و به سایر اعضای بدن فشار وارد کند.

-یکی دیگر از عوارض احتمالی بزرگ شدن پروستات این است که ممکن است آسیب کلیه و گردش خون تصفیه نشده در بدن به دلیل پس زدن ادرار از مثانه به کلیه به وجود آید.

علائم و نشانه‌های آن احساس نیاز مکرر به تخلیه ادرار به ویژه در شب، نیاز مبرم اضطراری به ادرار کردن، دشواری در آغاز ادرار، جریان کم فشار ادرار، چکیدن یا قطره قطره آمدن غیر طبیعی ادرار و احساس پر بودن مثانه و ناتوانی در ادرار کردن است.

پروستاتیت التهابی

پروستاتیت التهابی بدون علامت هنگامی تشخیص داده می شود که سلول های مبارزه کننده با عفونت وجود دارند ولی نشانه های شایع پروستاتیت مانند اشکال در ادرار کردن، تب، کمردرد و دردلگن و غیره یافت نمی شوند.

تشخیص پروستاتیت التهابی

با آزمایش مایع منی یا بافت پروستات می توان بیماری را تشخیص داد.

پروستاتیت التهابی بدون علامت غالباً در هنگام بررسی سایر مشکلات و بیماری ها مثل ناباروری یا سرطان پروستات تشخیص داده می شود.

درمان پروستاتیت التهابی

این نوع پروستاتیت نیاز به درمان ندارد. در مردان مبتلا به ناباروری همراه با این نوع پروستاتیت از آنتی بیوتیک ها و / یا داروهای ضد التهاب استفاده می شود.

نکته:پروستاتیت، مسری نیست و جزء بیماری های مقاربتی به شمار نمی اید ولی با این حال ممکن است در نتیجه بیماری های مقاربتی مختلف ایجاد شود.

عوارض التهاب پروستات

عواقب احتمالی التهاب پروستات عبارتند از: بزرگ شدگی پروستات، تنگی پیشابراه، کندی یا بند آمدن ادرار و سایر مشکلات جدی مجرای ادرار، درمان این نوع پروستات بسته به حاد یا مزمن بودن آن متفاوت است .درمان برای پروستات حاد با مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی، تخلیه با سوند یا تخلیه با عمل جراحی در موارد وخیم مقدور می‌باشد و پروستات مزمن را نیز می‌توان با مصرف آنتی بیوتیک‌ها، ماساژ پروستات برای افزایش تخلیه و جراحی در صورتی که داروها‌ و ماساژ اثر بخش نباشد درمان کرد.البته درمان بسته به بیماری و بیمار تغییر می‌کند. آمیزش برای افزایش تخلیه پروستات پیشنهاد می‌شود .آب گرم و مصرف نکردن ادویه جات نیز ایرادی ندارد.

تشخیص پروستاتیت حاد

تشخیص پروستاتیت حاد بهدلیل نشانه های آن که حاکی از وجود عفونت هستند، نسبتاً ساده است. عامل ایجاد عفونت ممکن است در خون یا ادرار وگاهی در هردو یافت شود.

علت پروستاتیت حاد

میکروب های شایع ایجادکننده پروستاتیت حاد عبارتند از: ایشریشیاکُلی، کلبسیلا، پروتئوس، پسودومونا، اِنِتروباکتِر، اِنِتروکوک، سراتیا و استافیلوکوک طلایی.

پروستاتیت حاد ممکن است در بعضی از بیماران یک وضعیت اورژانس باشد که در این صورت باید بیمار را در بیمارستان بستری کرد و با آنتی بیوتیک های وریدی درمان نمود.

در ازمایش خون، افزایش گلبول های سفید دیده می شود.در فرد مشکوک به پروستاتیت حاد هرگز نباید ماساژ پروستات(از راه مقعد) انجام داد زیرا ممکن است موجب ورود میکروب ها به خون یا بافت های دیگر شود.(سِپسیسsepsis ) و در واقع به دلیل انکه باکتری عامل پروستاتیت به سادگی در ادرار قابل تشخیص است، ماساژ پروستات برای تشخیص بیماری لازم نیست. در معاینه از راه مقعد معمولاً غده ی پروستاتی که دچار بزرگی، حساسیت، تورم، سفتی، گرمی و گاهی نامنظمی شده لمس می شود.

آزمایش مخصوصی موسوم بهCRP (c-reactive protein) در اکثر موارد پروستاتیت حاد، افزایش نشان می دهد.**کشت ادرار و بررسی از نظر وجود گلبول های سفید و باکتری ها در مایع پروستات و ادرار.**کشت مایع منی.**سیستوسکوپی(مشاهده مثانه و مجرای ادرار به وسیله وارد کردن لوله انعطاف پذیر مخصوص از راه پیشابراه به داخل مثانه، به منظور بررسی ناهنجاری های ساختمانی یا انسدادهای ناشی از تومور یا سنگ).

منبع : راهنمای پزشکی خانواده- پروستات وبیماری های آن،دکتر پروستات تهران