تشخيص عفونت مزمن كليه
ممكن است آزمايش ادرار كاملا طبيعي باشد در صورتيكه عفونت فعال باشد و باكتري در ادرار وجود داشته باشد كشت مثبت مي‌شود. تشخيص با راديوگرافي ساده شكم و با ديدن كليه‌هاي كوچك شده و حدود نامنظم كليه داده مي‌شود. همچنين در اوروگرافي وريدي ، اختلال در ترشح ماده حاجب وجود دارد و اسكار كليه مشاهده مي‌شود.
درمان عفونت كليه
درمان با سيپروفلوكساسين يا افلوكساسين و يا كوتريموكسازول صورت مي‌گيرد و پس از انجام آزمونهاي حساسيت ميكروب به اين داروها (آنتي بيوگرام) در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان 10 تا 14 روز ادامه مي‌يابد. در صورتي كه بيمار بدحال باشد در بيمارستان بستري شده و تزريق آنتي‌بيوتيك انجام مي‌شود.
و بعد از 5-3 روز آنتي‌بيوتيك خوراكي داده مي‌شود و تا 14 روز ادامه پيدا مي‌كند. اگر كشت خون بيمار مثبت باشد دوره درمان طولاني‌تر خواهد بود.
در صورت وجود آبسه كليه ، انسداد مسير ادراري و يا اختلال دستگاه ادراري اين عوامل بايد برطرف شود.
تخریب کلیه غیر قابل برگشت است. البته با شناسایی اختلال ساختمانی دستگاه ادراری و رفع آن و پیشگیری از عفونتهای مکرر می‌توان از آسیب بیشتر کلیه جلوگیری کرد. در صورت موفق نبودن درمان طبی ، درمان به کمک جراحی و رفع اختلال زمینه‌ای صورت می‌گیرد.درمان با سیپروفلوکساسین یا افلوکساسین و یا کوتریموکسازول صورت می‌گیرد و پس از انجام آزمونهای حساسیت میکروب به این داروها (آنتی بیوگرام) در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان 10 تا 14 روز ادامه می‌یابد. در صورتی که بیمار بدحال باشد در بیمارستان بستری شده و تزریق آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود. و بعد از 5-3 روز آنتی‌بیوتیک خوراکی داده می‌شود و تا 14 روز ادامه پیدا می‌کند. اگر کشت خون بیمار مثبت باشد دوره درمان طولانی‌تر خواهد بود.
در صورت وجود آبسه کلیه ، انسداد مسیر ادراری و یا اختلال دستگاه ادراری این عوامل باید برطرف شود.
عوارض عفونت کلیه
پیلونفریت حاد در بالغین معمولا اسکار (اثر جوش‌خوردگی و ترمیم) کلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمی‌گذارد ولی در کودکان به علت عدم تکامل رشد کلیه ، عفونت کلیه می‌تواند اسکار ایجاد کند و بطور دائم عملکرد کلیه را مختل کند.
پیشگیری از عفونت ادراری
– مقدار زیادی آب بنوشید، روزانه حداقل 8 لیوان .
– هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی کنید هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید.
– بعد از اجابت مزاج، موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری‌های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.
– پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار کنید و دستگاه تناسلی را بشویید.
– از فرآورده‌های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون‌های قوی خودداری کنید، زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریک می‌کند و محیط کشت مناسبی برای رشد باکتری‌ها خواهد بود.
– لباس های زیر خود را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواری‌هایی که قسمت بالای آن نخی است استفاده کنید.
– به جای استفاده از وان حمام بهتر است دوش گرفته شود.
– از کافئین پرهیز کنید، زیرا باعث تحریک مثانه می‌شود.
منبع : متخصص اورولوژی تهران
