انواع بی اختیاری ادراری و جراحی های آن
بی اختیاری ادراری تقسیم بندی های متنوعی دارد كه شامل
بی اختیاری در افراد مسن
بی اختیاری در زنان
بی اختیاری در اثر بیماری های نخاعی و عصبی
بی اختیاری در اثر اعمال جراحی
شب ادراری در اطفال
بی اختیاری در اثر مصرف بعضی داروها
جراحی برای بی اختیاری ادراری استرسی:
تحت شرایطی که مهمترین آنها زایمان است، مثانه از محل خود حرکت کرده و به قعر لگن افتادگی پیدا می کند. برای این نوع بی اختیاری ادراری یک عمل جراحی بسیار موثر وجود دارد که در آن مثانه با عمل جراحی بالا کشیده شده و در محل جدیدی فیکس می شود. این جراحی را به سه روش انجام می دهند، در یکی از آنها از راه شکم مثانه بالا کشیده می شود و در دوروش دیگر با استفاده از نوارهائی (Sling) دور مجرای ادرار قلاب درست شده و بالا کشیده می شود. عمل کردن افتادگی مثانه از راه واژن، بی اختیاری ادراری استرسی را اصلاح نمی کند.
علت بی اختیاری ادراری
در این نوع بی اختیاری ادراری ما بین سیستم ادراری و دستگاه تناسلی یک رابطه ای ایجاد می شود و از انواع خطیر بی اختیاری ادراری است. در خانمهایی که زایمان مشکل داشته اند و یا بعد از تعدادی از جراحیها در خانمها، ممکن است ما بین مثانه و واژن یک رابطه برقرار شود و ادرار از مثانه مستقیما وارد واژن گردد که به آن فیستول مثانه به واژن می گویند. در این نوع بی اختیاری ادراری، چون ادرار مستقیما از مثانه وارد واژن می شود، خانم همیشه خیس است و در ضمن خودش نیز طبق روال عادی ادرار می کند.
بی اختیاری ادراری استرسی
کلمه استرس در اینجا به همان معنی عام که در استرس و اضطراب بکار می رود، نیست. بنده معادل فارسی مناسب برای آن پیدا نکردم، ولی اگر به توضیحات زیر توجه فرمائید، پی به معنی استرس در اینجا خواهید برد. اگر شما هنگام خندیدن، نشستن و بر خواستن، سرفه کردن و هر نوع مانوری که فشار داخل شکم را زیاد می کند، دچار بی اختیاری ادرار می شوید، ممکن است دارای بی اختیاری ادراری استرسی باشید. تغییرات فیزیکی ناشی از حاملگی، زایمان و یائسگی ممکن است سبب بی اختیاری ادراری استرسی شوند. همچنین بعد از انجام جراحی قسمت لگن، درطی یائسگی(که کاهش هورمون استروژن باعث از بین رفتن قدرت ارتجاعی عضلات لگن میشود) وبا افزایش سن افراد، این نوع بی اختیاری شایع می باشد. بی اختیاری ادراری نوع استرس ممکن استدرپرولاپس (بیرون افتادگی) رحم و مهبل، پرولاپس رکتوم و پرولاپس مثانه نیز دیده شود. این وضعیت در افرادی که دچار سرفه های مداوم هستند بیشتر ممکن است که رخ دهد. به ندرت ممکن است که بعد از عمل جراحی پروستات این نوع بی اختیاری ادراری در آقایان دیده شود.
این نوع بی اختیاری ادراری در خانمها شایع است و اغلب قابل درمان می باشد. مثانه در خانمها توسط عضلات کف لگن، واژن و لیگامانها (رباطها) در محل خود نگهداری می شود. در اثر حاملگی و زایمان مشکل، این ساختمانهای نگهدارنده مثانه آسیب دیده و مثانه ول می شود که در اصطلاح می گویند که مثانه دچار افتادگی شده است. مثانه در این حالت بطرف پائین و قعر لگن و بطرف واژن افتادگی پیدا می کند. در حالت طبیعی فشار داخل شکم به مثانه، گردن مثانه و ابتدای مجرای ادرار منتقل می شود و سبب می شود که گردن مثانه و مجرا بسته باقی بماند. در افتادگی مثانه دیگر فشارهای داخل شکمی به خود مثانه منتقل می شوند ولی به گردن مثانه و ابتدای مجرا منتقل نمی شوند، در نتیجه با افزایش مختصر فشار داخل شکم (سرف کردن، خندیدن) ادرار نشت پیدا می کند. در این خانمها بهترین درمان این است که با عمل جراحی مثانه را بطرف بالا کشیده و سر جای طبیعی ثابت کنند.
خانمهای مسن بیشتر از خانمهای جوان مبتلا به بی اختیاری ادرار می شوند. ولی این دلیل بر این نیست که با بالا رفتن سن یک خانم مبتلا به بی اختیاری ادراری خواهد شد. بی اختیاری ادراری یک مشکل پزشکی است و پزشک اورولوژی به شما کمک خواهد کرد که راه حلی برای آن پیدا کنید. برای بی اختیاری ادراری یک درمان منفرد برای همه وجود ندارد، ولی بسیاری از خانمها از جراحی سود می برند.
