بي اختياري ادرار از شايع ترين بيماري هاي اورولوژي افراد مسن است:
15 تا 30 درصد افراد مسني كه در خانه زندگي مي كنند، يك سوم افرادي كه مراقبت ويژه دريافت مي كنند و نيمي از افرادي كه در منزل از آنها پرستاري مي شود، با بي اختياري ادرار بيماري درگيرند. در اغلب موارد بي اختياري ادرار افراد مسن به عنوان بخش طبيعي از پروسه سني اين افراد در نظر گرفته مي شود، بي اختياري ادرار اغلب در هر سني قابل درمان و معالجه است.
اما برخورد با هر يك از رده هاي سني جهت معاينه با يكديگر متفاوت است. در هر سني كنترل ادرار نه تنها به كفايت عمل سيستم ادراري تحتاني بستگي دارد بلكه به حضور ذهن مناسب و توانايي انجام حركت مناسب نيز وابسته است. اين در حالي است كه با افزايش سن در هر دو جنس مرد و زن، بدون وجود بيماري نيز تغييراتي در سيستم ادراري تحتاني به وجود مي آيد كه از جمله آنها مي توان به كاهش انقباضات مثانه، ظرفيت مثانه و توانايي به تعويق انداختن ادرار اشاره كرد. در سنين بالادفع مايع در شب حتي بدون اختلال وريدي، بيماري كليه و نارسايي قلبي يا پروستاتيسم اغلب افزايش مي يابد كه معمولااين امر علت اختلال خواب اين دسته از افراد مي باشد.
منبع:مگیران
