درمان تکرر ادرار و علائم آن

[sbu_post_image]

در شرح حال این افراد ذکر می‌شود که چند ماه یا چند سال است مبتلا به تکرر ادراری هستند و پس از نوشیدن یک لیوان چای یا آب مجبورند چند بار به دستشویی بروند. مسافرت‌های طولانی با ماشین برای این افراد به‌علت نیاز به دستشویی سخت است. آنها با وجود رفتن به دستشویی باز احساس می‌کنند که ادرارشان کاملا تخلیه نشده است. تکرر ادرار اغلب در شب نیز گریبانگیر این افراد است و باعث می‌شود که چند بار از خواب بیدار شوند به‌طوری‌ که کیفیت خواب این افراد را تحت‌تأثیر قرار داده و در نهایت باعث تغییر کیفیت خلق این افراد می‌شود.

علایم تکرر ادرار

درد و احساس فشار در بالای لگن

احساس نیاز فوری به ادرار کردن به طور مکرر

احساس سوزش و درد هنگام ادرار کردن

احساس خالی نشدن کامل مثانه

درد به هنگام مقاربت

گاهی درد در مجرای تناسلی و راست‌ روده

ادرار بودار

خون در ادرار

بعضی از بیماران علائم غیراختصاصی دیگری مثل سردرد، دردهای عضلانی اسکلتی و علائم گوارشی از خود نشان می‌دهند.

علائم بالا در زنان، هنگام دوره قاعدگی دردناک‌تر می‌شود.

درمان تکرر ادرار

اگر به هنگان دفع ادار احساس درد، سوزش، یا ناراحتی دیگری نمی‌کنید، زیاد جای نگرانی ندارد. ولی اگر تکّرر ادرار ناراحتتان می‌‌کند، می‌توانید برای رفع آن کاری بکنید.

ماهی‌وار آب نخورید. لزومی ندارد همیشه مثل یک تشنهٔ بیابان‌گرد آب بنوشید. حیاتی بودن خوردن هشت لیوان آب در روز کمی اغراق‌آمیز است. و فکر نکنید هرچه بیشتر آب بخورید سموم بیشتری از بدنتان دفع می‌شود. دفع ادرار بیش از حد نشانهٔ سلامت نیست.

مثانه را کمی بزرگ کنید. با اولین اشارهٔ مثانه به دستشوئی نروید. مختصری مقاومت کنید تا مثانه کمی گشاد شود. عادت دادن مثانه به تخلیه بلافاصله پس از اولین احساس نیاز به دفع آن را کوچک می‌کند.

برای این کار در آغاز بعد از مدت معینی، مثلاً ۱۵ دقیقه، بعد از احساس نیاز به دفع ادرار مثانه را خالی کنید. بعد از یک هفته، این زمان را کمی بیشتر کنید. این کار را هفته‌ها و ماه‌ها ادامه دهید تا زمان نیاز به تخلیهٔ مثانه به یک بار در هر سه تا چهار ساعت برسد. اما سعی نکنید رکورد نگاه داشتن ادرار را بشکنید، چون این کار در مدت طولانی باعث عفونت ادراری می‌شود.

داروهایتان را شب نخورید. اگر داروی مدر می‌خورید و شب را بین اتاق خواب و دستشوئی در رفت‌وآمد هستید، از پزشک در مورد تغییر وقت آن سئوال کنید. شاید دارو یا برنامهٔ مصرف آن را تغییر دهید.

منبع:تبیان.ام اس سنتر.سایت پزشکان