[sbu_post_image]
اينكه پزشك چه درماني را براي زگيلهاي تناسلي تجويز ميكند، بستگي به تعداد، اندازه، محل و شكل ضايعات و همچنين عواملي مثل پذيرش بيمار، وضعيت اقتصادي بيمار و تجربه پزشك دارد. به طور كلي 2 گروه اصلي درمان وجود دارند: درمانهاي شيميايي و درمانهاي فيزيكي. هر دوي اين روش ها درمانهاي تخريبي هستند، يعني روشهايي هستند كه ضايعه را از بين ميبرند ولي عفونت ويروسي را درمان نميكنند، چرا كه به طور كلي از بين بردن ويروسها كار آساني نيست و دانش پزشكي به همين دليل، هنوز از درمان ريشهاي عفونتهاي ويروسي از قبيل ايدز، هپاتيت و حتي سرماخوردگي ناتوان است.
درمانهاي شيميايي زگيل تناسلي
از ميان درمان هاي شيميايي، محلول <پودوفيلين> معروفترين دارويي است كه براي درمان زگيل تجويز ميشود. اين محلول را بايد با دقت روي ضايعه ماليد و از آنجا كه انجام آن توسط بيمار مشكل است، پزشكان ترجيح ميدهند شخصاً اين كار را براي بيمار انجام بدهند و به همين خاطر، اگر چه خود اين دارو ارزان است، اما به دليل نياز به مراجعات مكرر، پردردسر و گران تمام ميشود.
هنگام استفاده از پودوفيلين براي درمان زگيل، بايد به موارد زير دقت كرد:
1- گردن رحم، واژن يا كانال مقعد نبايد به اين دارو آغشته شود. 2- براي جلوگيري از تحريك، بايد پس از استفاده از محلول اجازه داد كاملاً خشك شود. 3- حدوديك هفته بايد ميان هربار استفاده از اين محلول فاصله گذاشت. 4- سوزش در محل، درد و التهاب از عوارض جانبي شايع اين دارو است. به طور كلي گفته ميشود كه براي زگيل، اگر يك روش بعد از 3 دوره درمان، باعث بهبودي نشد، آن وقت بايد روش را عوض كرد. درمانهاي شيميايي زگيل هم از آن دسته درمانهايي هستند كه نياز به صبوري بيشتر دارند.
همچنین ابتدا از روغن گريس در بافت استفاده كنيد. در يك زمان آن را در نواحي بزرگي به كار نبريد. بعد از 4 ساعت كاملاً آن را بشوييد. اين امر ممكن است باعث تحريك يا جذب دارو گردد. پودوفيلين را در نواحي اطراف چشم بهكار نبريد.
درمانهاي فيزيكي زگيل تناسلي
سرما درماني (كرايوتراپي)، جراحي و درمان با ليزر 3 روش رايج درمان زگيلها هستند. كرايو، براي بيماران داراي زگيلهاي با تعداد كم تا متوسط توصيه ميشود. مهمترين عارضه جانبي آن هم درد يا تاول در محل است و 20 تا 40 درصد هم خطر عود دارد. درمان جراحي هم از آنجا كه مستلزم برداشت عمقي ضايعه است، به مهارت جراح بستگي دارد. اين جراحي كوچك با بيحسي موضعي و توسط متخصصان پوست انجام ميشود و براي زگيلهاي مقعد يا درگيري يك ناحيه وسيع، بهترين راه است. خطر عود آن هم حدود 20 درصد است. درمان با ليزر بهترين روش براي زگيلهاي وسيع داخل پيشابراه و واژن است. نكته جالب اين است كه دود حاصل از اين نوع درمان ميتواند حاوي ويروس پاپيلوماي انساني باشد و به همين دليل، پزشكاني كه اين عمل را انجام ميدهند، حتما بايد از ماسك استفاده كنند. براي درمان با ليزر هم بين 5 تا 50 درصد احتمال عود در نظر گرفته ميشود. مزيت روشهاي فيزيكي، عليرغم هزينه بالاتر و عوارض مثل زخم در محل درمان و… اين است كه بيمار سريع از آنها نتيجه ميگيرد و نياز به مراجعات مكرر ندارد. به عبارت ديگر، اين نوع درمانها براي بيماران عجول مناسبترند.
اصول كلي در درمان زگیل تناسلی
- آزمونها تشخيصي ميتوانند شامل بيوپسي بافت، كولپوسكوپي، آندوسكوپي، آنوسكوپي و پاپاسمير باشند.
- درمان با توجه به اندازه و محل زگيلها مشخص خواهد شد.
- زگيلهاي كوچك را ميتوان با داروهاي موضعي درمان كرد.
- براي زگيلهاي بزرگتر، نيتروژن مايع به كار ميرود (سرمادرماني).
- برخي زگيلهاي بزرگتر نيازمند درمان با ليزر، الكتروكوآگولاسيون يا برداشت جراحي هستند.
- تا محوشدن كامل زگيلها بايد از روابط جنسي پرهيز كرد.
منبع: ایران سلامت
