علت بی اختیاری ادراری چیست؟
چندین نوع متفاوت از بی اختیاری ادراری وجود دارد:
· بی اختیاری استرسی شایع ترین نوع می باشد. زمانی رخ می دهد که فشار داخل مثانه برای مقاومت خروجی مثانه، بیش ازحد زیاد می شود و معمولا توسط ماهیچه های ظریف لگنی به وجود می آید. زمانی که شخص سرفه می کند، می خندد، عطسه می کند یا هنگامی که ورزش می کند (از قبیل پریدن یا دویدن)، ادرار تمایل بیشتری به نشت دارد. در این موقعیت ها، یک فشار اضافی ناگهانی در داخل شکم و روی مثانه وجود دارد. اغلب مقادیر کمی از ادرار نشت می کند. گاهی حجم بیشتری از ادرار به طورتصادفی خارج می شود. ماهیچه های ظریف لگنی اغلب پس از زایمان، ضعیف می شوند. بی اختیاری ادراری در زنانی که چندین کودک داشته اند، در افراد چاق و مسن شایع است. همچنین در مردانی که درمان هایی برای سرطان پروستات که شامل برداشت پروستات (prostatectomy) با جراحی و رادیوتراپی می شود، داشته اند رخ می دهد.
· بی اختیاری فوریتی (مثانه بیش فعال یا غیرمتعادل) شایع ترین دلیل دوم بوده و زمانی که شخص تمایل زیاد برای خروج ادرار دارد روی می دهد. گاهی ادرار قبل از اینکه شخص برای رفتن به دستشویی زمان داشته باشد نشت می کند. ماهیچه مثانه خیلی زود منقبض شده و کنترل عادی کاهش می یابد. در بیشتر موارد علت این نوع از بیماری، ناشناخته است که در این حالت بی اختیاری فوریتی با علت نامعلوم نامیده می شود. به نظرمی رسد ماهیچه مثانه پیام های اشتباهی به مغز داده و مثانه ممکن است پرتر از آن چیزی که درواقع می باشد احساس شود. گاهی این نوع از بیماری به دلیل مشکلی است که در سیستم عصبی وجود دارد (مغز، نخاع و سایررشته های اعصاب). برخی از افراد با بیماری های خاص عصبی برای مثال، بیماری لرزش بدن، خودایمنی (مانند MS یا مولتیپل اسکلروزیس)،آسیب نخاع و سکته مغزی، ممکن است به داشتن مثانه بیش فعال دچار شوند.
· عدم کنترل ترکیبی، برخی از افراد ترکیبی از بی اختیاری استرسی (بی اختیاری ادرارناشی از استرس) و بی اختیاری فوریتی(بی اختیاری ادرارناشی از فشار) را دارند.
بیشتر موارد بی اختیاری به دلیل علل ذکرشده در بالا می باشد. دلایل دیگر کمتر شایع بوده و شامل موارد زیر می باشند:
· عدم کنترل جریان ادرار (outflow incontinence) زمانی است که مانعی برای جریان ادرار وجود دارد. این مانع از خالی شدن طبیعی مثانه جلوگیری کرده و حجم زیادی از ادرار دائما در درون مثانه که نمی تواند به درستی تخلیه شود، باقی می ماند. این حالت احتباس مزمن ادراری نام دارد. بنابراین، فشاری در پشت این مانع به وجود آمده، مکانیسم تخلیه طبیعی مثانه دچار نقص شده و ادرار ممکن است گهگاهی به پشت این مانع نشت کند. درمان به علت بستگی دارد. در مردان بزرگی خوش خیم غده پروستات ، علت رایج این نوع از بیماری می باشد و ممکن است با برداشتن پروستات با جراحی یا داروهایی که می توانند برای کوچک کردن غده پروستات استفاده شوند، درمان شود.
· شب ادراری که در بسیاری از کودکان روی داده، اما برخی از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد.
· عدم کنترل عملکردی (functional incontinence)، در این نوع هیچ مشکل قابل ملاحظه ای در مورد سیستم عصبی کنترل کننده مثانه یا مجرای ادراری زیرین (مثانه/پیشابراه) وجود ندارد. در این حالت عدم کنترل به دلیل تحرک پذیری کم می باشد.
· انواع دیگری از بی اختیاری وجود دارد که شامل عدم کنترل ادرار، هنگامی که ناهنجاری مادرزادی لوله ادراری (نقص در هنگام تولد) وجود دارد و مشکلاتی که ممکن است بعد از جراحت، تصادف یا در طول جراحی روی دهد، می باشد.
در مورد بی اختیاری ادراری چه می توان انجام داد؟
بی اختیاری ادرار اغلب می تواند بهبود یابد و در بسیاری از موارد می تواند قابل درمان باشد. بی اختیاری ادراری به طورمتفاوت باتوجه به نوع و علت بیماری درمان می شود.
منبع: تبیان
