علل عمده ی پیدایش خون در ادرار

وجود خون در ادرار

وجود خون در ادرار خیلی معنی دارد، بدخیم بودن یا خیلی جدی بودن. از این رو در صورت دیدن خون در ادرار باید سریعا به پزشک مراجعه کرد. وجود خون در ادرار می‌تواند توسط زخم و یا پارگی (به دلیل انجام ورزش های سنگین و شدید) ایجاد گردد که اگر این حالت تا 24 ساعت ادامه داشته باشد بهتر است که به پزشک مراجعه نمایید. همچنین وجود خون در ادرار می تواند به علت سنگ کلیه، یا عوارض جانبی داروی رقیق کننده خون (مانند وارفارین) یا درمان با آسپیرین ایجاد شود.

علل عمده ی پیدایش خون در ادرار شامل موارد زیر است:

سن: گاهی در ادرار مردان بالای 50 سال به دلیل بزرگ شدن غده پروستات، خون وجود دارد.

جنس: بیش از نیمی از زنان از عفونت‌های دستگاه ادراری رنج می‌کشند که گاهی با خونریزی ناحیه ادراری همراه است. همچنین ابتلا به سنگ کلیه یا سنگ مثانه میان مردان شایع‌تر است.

عفونت‌های قبلی: التهاب کلیه‌ها پس از عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، یکی از علل عمده وجود خون در ادرار کودکان است.

سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی سنگ کلیه یا بیماری‌های کلیوی احتمال بروز این شرایط را افزایش می‌دهد.

ورزش شدید: یکی از علل وجود خون در ادرار، انجام ورزش‌های شدید و سنگین است.

سرطان مثانه : وجود خون در ادرار یکی از هفت علامت سرطان مثانه در زنان و مردان می‌باشد.

ادرار خونی در یک نگاه

• وجود خون در ادرار گاهی اوقات تنها با میکروسکوپ قابل رویت است.

• ارزیابی ادرار خونی به بررسی کل دستگاه ادراری نیازمند است.

•     آزمون هایی که برای تشخیص ادرار خونی به کار می روند شامل پیلوگرام وریدی (IVP)، سیتوسکوپی و سیتولوژی ادرار هستند.

• کنترل و درمان ادرار خونی به علت زمینه آن بستگی دارد.

همچنین سوزش و تکرر ادرار، وجود خون در ادرار، علایم بیماری زمینه‌ای و عفونت ادراری ازعلایم ابتلا به سنگ‌های ادراری بوده و باید توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار گیرند.

پیگیری و بررسی فعالیت سنگ سازی (به صورت بزرگ شدن و تشکیل سنگ مجدد) و پیشگیری از عفونت ادراری و مصرف ترکیبات قلیایی جهت افزایش مهارکننده های ادراری از مهمترین عوامل پیشگیری از این عارضه است.

 انسداد و اتساع سیستم ادراری، تخریب بافت کلیه در نتیجه عفونت از عوارض سنگ های ادراری است.

چه عواملی سبب بروز ادرار خونی می شوند؟

علل متعددی برای بروز خون در ادرار وجود دارند. برخی مانند سرطان ها، تروما، سنگ ها، عفونت ها یا انسداد مجرای ادراری جدی هستند. برخی دیگر اهمیت کمتری دارند و ممکن است به درمان نیازی نداشته باشند.
این علل عبارتند از: عفونت های ویروسی، التهابات غیر اختصاصی کلیه، داروهایی که توانایی لخته شدن خون را کاهش می دهند و بزرگ شدن خوش خیم پروستات.

منبع: ربابه