عوارض پرکاری مثانه
افزایش خطر زمین خوردن و شکستگیها
افزایش خطر بستری شدن در بیمارستان
ابتلا به افسردگی
تاثیر پرکاری مثانه بر کیفیت زندگی
پرکاری مثانه تاثیر قابل ملاحظهای بر کیفیت زندگی فرد دارد و زندگی روزمره را از جنبههای گوناگون تحت تاثیر قرار میدهد که شامل: جنبههای روانی، اجتماعی، وابستگی، شغلی، جنسی و جسمی است.
از منظر روان شناسی، افراد مبتلا به پرکاری مثانه ممکن است:
اعتماد به نفس خود را از دست بدهند و از این که بر دوش خانواده و دوستانشان باری هستند، احساس گناه کنند.
آنها هم چنین از بوی ادرار میترسند.
این افراد ممکن است ارتباطات اجتماعی خود را کاهش داده و مسافرتهایشان را به مناطقی که دستشویی ندارند محدود کنند.
لباسهای زیر خاصی میپوشند و از رختخوابهای محافظ استفاده میکنند. هم چنین ممکن است لباس زیاد و تیره بپوشند تا لباسهای زیر محافظ خود را پنهان کنند.
موجب غیبت فرد از محل کار و کاهش بازدهی و محدودکردن یا توقف فعالیتهای بدنی فرد میشود.
تاثیر منفی بر روابط جنسی فرد دارد و مبتلایان به خاطر ترس از نشت یا بوی ادرار از داشتن روابط جنسی اجتناب میکنند.
التهاب مثانه
التهاب مثانه(سیستیت؛cystitis ) التهاب مثانه(سیستیت) عبارت است از التهاب لایه مفروش کننده مثانه و حالب ها و جزئی از عفونت های دستگاه ادراری است که قبلاً(در مبحث شماره 11 ) به آنها اشاره شد.* التهاب مثانه در خانم ها بسیار شایع تر است.
شایع ترین نوع التهاب مثانه، نوع میکروبی آن است که بیشتر در اثر باکتری اشریشیاکُلی(Escherichia coli ) روی می دهد که به طور طبیعی در روده ها زندگی می کند.* علایم و نشانه های التهاب مثانه عبارتند از: سوزش، تکرر و فوریت ادرار و درد در ناحیه بالای عانه(قسمت فوقانی مثانه). در 30 درصد موارد، ادرار خونی وجود دارد.معمولاً ادرار، کدر و بدبو است.8 تشخیص التهاب مثانه به وسیله آزمایش ادرار داده می شود.* درمان بر اساس کشت ادرار و با تجویز آنتی بیوتیک مناسب انجام می شود.
بعضی ازخانم ها مبتلا به تکرر و سوزش ادرار می شوند ولی در آزمایش ادرار آنها باکتری وجود ندارد. به این وضعیت سندرم پیشابراهی گفته می شود که گاهی ناشی از نزدیکی است.
احتباس ادرار و سرطان مثانه
احتباس ادراري در بحث سرطان مثانه تاثيري ندارد مگر در کساني که عفونت مستمر ادراري دارند که سبب تحريک دايمي مثانه ميشود. اما نگه داشتن طولاني مدت ادرار در هر دو جنس مضر بوده و ميتواند به تدريج آستانه حس مثانه را کم کند و از طرفي موجب افزايش ظرفيت مثانه شود. در چنين شرايطي تخليه کامل مثانه صورت نميگيرد و ادرار باقيمانده در مثانه سبب ايجاد عفونت يا سنگ ميشود.
تشخیص سرطان مثانه
راههای تشخیص سرطان مثانه در ابتدا آزمایشات روتین از لحاظ وجود خون در ادرار و سیتولوژی ادرار از لحاظ وجود سلولهای بدخیم در ادرار است در ادامه انجام سیستوسکوپی و گرفتن بیوپسی (نمونهبرداری) از تومور جهت تایید نهایی تشخیص انجام میشود.
برای تشخیص هماچوری ناشی از تومور مثانه انجام IVP انتخابی است.
ادرار نارنجی
غذاها و مکملها: سر دسته متهمان این تغییر رنگ، موادغذایی حاوی ویتامین C، هویج و آب آن و برخی سبزیها هستند. این مواد علاوه بر نارنجی کردن ادرار، میتوانند کف دست و پا را بیرنگ کنند.
داروها: برخی آنتیبیوتیکها مانند ریفامپین، وارفارین و فنازوپریدین رنگ ادرار را نارنجی میکنند. برخی داروها میتوانند عوارض جانبی روی دستگاه ادراری داشته باشند مثل برخی مسهلها و داروهای شیمیدرمانی، از دست دادن آب (عرق، استفراغ، اسهال) و نوشیدن کممایعات نیز باعث غلظت یوروکروم میشود و رنگ ادرار را تیره میکند.
دلیل بی اختیاری ادرار تحریک پذیر (اصراری)
این نوع بی اختیاری به دلیل اسپاسم و یا گرفتگی عضلات مثانه رخ می دهد. این گرفتگی ممکن است در اثر تخریب عصب و یا عضلات بوجود آمده باشد.در برخی موارد، تخریب عصب و یا عضله باعث ایجاد بیماری های دیگری نیز می شود نظیر: سوزش مثانه در اثر عفونت و یا التهاب مثانه.
درمان بی اختیاری ادرار
– بسیاری از زنان دچار بی اختیاری ادرار خفیف می توانند با نوشیدن کم مایعات، بی اختیاری خود را کنترل کنند.
– نصف لیوانتان را پر کنید و از نوشیدن قهوه، چای و نوشیدنی های دارای کافئین خودداری کنید. نوشیدنی های دارای کافئین، ادرارآور می باشند.
– به طور مرتب و هر 2 تا 4 ساعت یک بار و یا حتی در صورتی که احساس نمی کنید که باید به دستشویی بروید، مثانه خود را خالی کنید.
درمان بی اختیاری ادرار
درمان بی اختیاری ادرار به وسیله پزشک متخصص و بر اساس موارد زیر انجام می شود:* سن بیمار، وضعیت سلامتی کلی و سابقه پزشکی وی. * میزان گسترش بیماری.* تحمل بیمار نسبت به داروهای خاص و اعمال جراحی یا سایر درمان های لازم.* انتظارات درباره سیر بیماری.* اولویت های مورد نظر بیماری.
درمان شامل موارد زیر است:روش های رفتاری خاص(شامل ورزش عضلات لگن، بیوفیدبک و آموزش مثانه) – *استفاده از داروها – * جراحی(در صورتی که بی اختیاری ناشی از مشکلات ساختمانی مانند غلط بودن نحوه قرارگیری مثانه یا انسداد باشد) – * محدودیت رزیم غذایی( مانند حذف مصرف قهوه، سودا و چای و / یا الکل).
داروهایی که بی اختیاری را بدتر می کنند
– در زنان داروهای خاص فشار خون، باعث شل شدن عضلات مثانه می شوند و باعث بی اختیاری ادرار ناشی از فشار می گردند.
– برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است بی اختیاری را تسکین دهند، اما برخی دیگر از این داروها، این بیماری را بدتر می کنند.
– دیورتیک ها و یا داروهای ادرارآور می توانند انواع بی اختیاری ها را تشدید کنند.
منبع : متخصص اورولوژی تهران