مشکل ساختاري دستگاه ادراري،سنگ شکنی درون اندامی

[sbu_post_image]

مشکل ساختاري دستگاه ادراري

ممکن است شما از جمله بيماراني باشيد که به طور مکرر دچار عفونت مي شوند. در اين حالت پزشک به وجود ناهنجاري ساختاري در سيستم ادراري شما شک مي کند و دستور به انجام سونوگرافي يا سي تي اسکن يا هر نوع تصويربرداري ديگر که بتواند اختلال احتمالي را مشخص کند، خواهد داد.

در بسیاری از موارد وجود خون در ادرار تنها علامت بیماری زمینه ای می باشد به گونه ای که هماچوری بدون درد بسیار شایع میباشد مگر اینکه همراه با انسداد یا التهاب باشد بنا بر این بیماران با عفونت مثانه یا هماچوری ثانویه   ممکن است علائم تحریکی دردناک ادراری را با هماچوری تجربه کنند.درد همراه با هماچوری معمولا به علت خونریزی از دستگاه ادراری فوقانی و با انسداد حالب بوسیله  لخته ها  میباشد.دفع این لخته ها موجب درد کولیکی بسیار شدید میگردد ودر شناسایی محل خونریزی کمک کننده  میباشد.

 علایم دیگری نظیر درد شکمی، کاهش شدت ادرار، تأخیر در ادرار ، تب، تکرر ادرار ، درد در حین ادرار و تمایل شدید به ادرار کردن ممکن است وجود داشته باشد که در تشخیص بیماری زمینه ای بسیار مهم میباشد.

عوارض PCNL

هر عمل جراحي عارضه خاص خودش را دارد. عوارض احتمالي PCNL که با درصد بسيار پايين ممکن است حين عمل اتفاق بيفتد عبارتند از:
1-آسيب احتمالي به روده که در 23 درصد موارد ممکن است اتفاق بيفتد.
2-خونريزي از کليه ها و محل لوله که بسيار نادر بوده و در 5/. تا 2% اتفاق مي افتد که با آمبوليزاسيون قابل درمان است.
3-عفونت ادراري:که بسيار نادر و در 25/. درصد ديده مي شود.

دفع سنگ کلیه بدون درد

بخش اعظمی از سنگ های کلیوی به خودی خود و بدون اقدام خاصی از بدن دفع می شود که گاه بسیار دردناک است، ولی در صورت بزرگ بودن، روش های دارویی یا جراحی برای خروج آنها مورد استفاده قرار می گیرد. اغلب برای تسکین درد در این بیماران، پزشکان داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی از قبیل آسپرین و ایبوپروفن تجویز می کنند و در صورت لزوم و صلاح پزشک، داروهای قوی تری مورد استفاده قرار می گیرد. برخی درمان های پزشکی شامل تجویز داروهایی است که بتواند سنگ کلیه را از بدن دفع کند. داروهایی از قبیل مسدودکننده های آلفایی، دیواره های حالب را آرام کرده و با اتساع مسیرهای عبوری، باعث خروج راحت سنگ ها می شود. سایر داروها نیز بیشتر مانع شکل گیری سنگ می شوند. یکی از مرسوم ترین درمان هایی که روی این سنگ ها انجام می گیرد، روشی است که در آن از امواج شوک الکتریکی با انرژی بالا به منظور خرد کردن سنگ به قطعات کوچک تر استفاده می کنند. پس از شکسته شدن سنگ، قطعات ریز شده راحت تر از مجاری ادراری عبور کرده و دفع می شوند. از جمله عوارض جانبی این قبیل درمان ها می توان به خونریزی، ایجاد زخم یا درد پس از انجام عمل اشاره کرد. ولی در این میان یکی از معمول ترین روش های از بین بردن سنگ های کلیه در زمان نزدیکی آنها به مثانه، وارد کردن لوله بسیار نازکی از طریق مجاری ادراری به محل قرار گرفتن سنگ و خروج قطعات آن از این لوله است. این عمل بدون هیچ برشی در سطح بدن صورت می گیرد و فقط در مواردی که سنگ کوچک باشد کاربرد دارد.

سنگ شکنی درون اندامی یا TUL

به سنگ شکنی درون اندامی سنگ هایی که در لوله حالب (رابط بین مثانه و کلیه ها) گیر می کنند گفته می شود. وقتی سنگ از کلیه حرکت کرده و به لوله حالب می افتد باعث انسداد و تخریب کلیه و درد وحشتناکی می گردد که به صورت ناگهانی به سراغ بیمار آمده و او را زمین گیر می کند. در صورت عدم دفع خودبه خودی سنگ برای درمان آن از TUL استفاده می شود.

در این روش با بی حسی نخاعی با استفاده از دوربین بسیار باریک به نام یورتروسکوپ و عبور آن به حالب محل دقیق سنگ را مشخص و با دید مستقیم با استفاده از لیزر یا لیتوکلاست سنگ را کاملاً خرد کرده و با پنس خارج می کنیم. در بعضی از مواقع جهت تسهیل در عبور سنگ های خرد شده یا انجام سنگ شکنی برون اندامی یک عدد سوند باریک دابل جی در داخل حالب گذاشته شده و پس از 4 هفته به صورت سرپایی خارج می شود.

در این روش بدون شکاف یک وجبی روی شکم بیمار سنگ به صورت آندوسکوپی و به صورت سرپایی و بدون بستری درمان می شود.

در سنگ های حالب تحتانی و میانه بالای 95 درصد سنگ ها به این روش قابل درمان هستند. در سنگ های حالب فوقانی و نزدیک کلیه در صورت موفقیت بین 80 تا 75 درصد بوده و بزرگترین حسن کار TUL دفع انسدادی ناشی از سنگ و انجام سنگ شکنی برون اندامی می باشد.بسته به مهارت جراح این کار از 5 دقیقه تا 30 دقیقه طول می کشد.پس از رفع بی حسی نخاعی از 4 تا 5 ساعت بیمار از بیمارستان مرخص می شود.سنگ هایی که در حالب گیر می افتند اگر اندازه آنها زیر 4 میلی متر باشد 90 درصد خودبه خود دفع می شوند و سنگ های بین 4 تا 6 میلی متر تا 70 درصد دفع خودبه خودی دارند.

در صورت اندازه بزرگ سنگها بیش از 6 میلی متر، درد مقاوم به درمان، تب و لرز و افرادی که تک کلیه ای هستند، حتماً باید TUL اورژانس انجام شود.

اغلب نوع سنگ پس از سنگ شکنی خارج و جهت تجزیه فرستاده می شود و بر اساس نوع سنگ دستورات درمان برای بیمار داده می شود که در رأس آنها مصرف مایعات زیاد و مصرف کم نمک می باشد.

 بسته به مهارت جراح زمان انجام عمل PCNL از 30 دقیقه تا 90 دقیقه طول می کشد. اکثر بیماران یک شب بستری می شوند ولی ممکن است تا 2 الی 3 شب نیز طول بکشد.

بیمار حتماً مصرف آسپرین و داروهای رقیق کننده خون را یک هفته قبل از عمل جراحی قطع کند.

عفونت ادرار فعال باید درمان شود.

در صورت وجود هر گونه بیماری خونی، قلبی و عروقی و ریوی با دکتر مربوطه مشاوره انجام شود.

1. استراحت نسبی و عدم انجام کارهای سنگین جهت جلوگیری از خونریزی احتمالی به مدت 10روز

2. مصرف مایعات زیاد

3. عدم زور زدن و برداشتن چیزهای سنگین

4. وجود خون در ادرار یک تا دو هفته پس از عمل طبیعی است.

منبع : متخصص اورولوژی تهران