هیدرونفروز

[sbu_post_image]

 هیدرونفروز

هنگامی که یک انسداد در دستگاه ادراری باعث شود که جلوی جریان طبیعی ادرار گرفته شود. هیدرونفروز ایجاد می شود. در نتیجه کلیه متورم شده ( بخاطر جمع شدن ادرار در کلیه) و فشاری که در داخل کلیه رخ می دهد از عملکرد طبیعی کلیه جلوگیری می کند. این وضعیت می تواند در یک یا هر دوی کلیه ها ایجاد شود و ممکن است بطور تدریجی یا ناگهانی ایجاد شود.

علل هیدرونفروز

 انسدادی که باعث بروز هیدرونفروز می شود ممکن است به خاطر وجود یک نقص مادرزادی در دستگاه ادراری باشد و یا اینکه بخاطر تنگ شدن حالب (لوله ای که ادرار را از کلیه به مثانه می برد) اتفاق بیفتد. این تنگ شدن حالب ممکن است بر اثر فشاری که از بیرون و اطراف آن ایجاد می شود(مثل فشاری که از یک تومور به حالب وارد می آید و یا فشاری که بر اثر بزرگ شدن رحم در حین حاملگی بر روی حالب وارد می شود) روی دهد. همچنین اگر وجود یک سنگ کلیه در حالب باعث انسداد آن شود و نگذارد که ادرار از کلیه به مثانه برود ممکن است هیدرونفروز ایجاد شود. بعلاوه هیدرونفروز ممکن است بخاطر انسداد پیشابراه (مجرایی که ادرار را از مثانه به بیرون بدن می فرستد) رخ دهد. انسداد پیشابراه معمولا به علت تنگی پیشابراه و بزرگ شدن پروستات ایجاد می شود.

علائم هیدرونفروز

 اگر هیدرونفروز بر اثر یک انسداد ناگهانی در دستگاه ادراری ایجاد شود علایم و مشکلات زیر ممکن است دیده شوند:

درد شدید شکم

کمر درد حاد

تهوع و استفراغ

با اینحال، هیدرونفروزی که در طی مدت زمان طولانی به تدریج ایجاد می شود، معمولا علایم فوق را نشان نمی دهد. در این موارد، نارسایی(عفونت) مزمن کلیه ممکن است اولین علامتی باشد که این بیماری از خود نشان می دهد. افرادی که دچار هیدرونفروز هستند بیشتر احتمال خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را دارا می باشند. باکتریها در ادراری که ساکن بوده و جریان خوبی ندارد بهتر می توانند تکثیر شوند.

 تشخیص هیدرونفروز

 اگر پزشک اورولوژی مشکوک به این شود که شما دچار هیدرونفروز هستید ممکن است برای اینکه وضعیت کلیه های شما را بررسی نماید برایتان درخواست آزمایش خون و آزمایش ادرار بنماید. همچنین پزشک ممکن است درخواست انجام سونوگرافی و اوروگرافی داخل وریدی نیز بکند تا محل انسداد و علت ایجاد آن معلوم گردد. در بعضی موارد، هیدرونفروز بطور اتفاقی و در زمانی که جهت بررسی بیماریهای دیگر (مثل بزرگ شدن پروستات) آزمایشاتی می شود، تشخیص داده می شود.

 درمان هیدرونفروز

 هدف از درمان هیدرونفروز ، ابتدا جلوگیری از ایجاد صدمات دائمی به کلیه ها از طریق از بین بردن فشاری است که در داخل کلیه ها ایجاد شده است. اگر انسدادی در پیشابراه وجود دارد با استفاده از یک سوند می توان ادراری که در مثانه وجود دارد را خالی نمود. اگر انسداد در قسمتهای بالاتر دستگاه ادراری وجود دارد یک لوله را می توان مستقیما وارد کلیه ای که دچار مشکل شده است فرو نمود و ادرار آن را خالی کرد.

وقتی که با انجام این روش ها، فشار داخل کلیه برطرف شد، پزشک فرصت خواهد داشت که علت ایجاد این انسداد را از بین برد. هیدرونفروزی که بر اثر حاملگی ایجاد شده است (بخاطر بزرگ شدن رحم و فشار آن بر روی حالب) معمولا خفیف بوده و نیازی به درمان ندارد. این وضعیت بعد از زایمان بطور خودبخودی بهبود می یابد. اگر هیدرونفروز در مراحل اولیه ایجاد آن کشف شود و علت ایجاد آن درمان گردد. بافت کلیه ای که دچار این مشکل شده است بعد از مدتی بطور طبیعی بهبود می یابد. با اینحال، در موارد نادری هیدرونفروز ممکن است منجر به صدمات دائمی به کلیه شود و در صورتی که هر دو کلیه دچار این مشکل شود نارسایی مزمن کلیه ایجاد می گردد.

برگرفته از سایت دکتری