[sbu_post_image]
علت بیماری كلیه
معمولاً دو علت مهم برای نارسایی كلیه ها( یا مرحله نهایی بیماری كلیه) دیابت( دیابت نوع 2 یا دیابت بزرگسالان) و فشار خون بالا وجود دارد. زمانی كه این دو بیماری با درمان مراقبت شوند، بیماری های كلیه مرتبط با آنها می توانند پیشگیری شوند یا سرعت شان كاهش یابد. داروهای موثر زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارند. علاوه براین، تغییرات سلامت بخش در شیوه زندگی، مانند كم نمودن وزن و ورزش مرتب در مراقبت از فشار خون بالا و حتی پیشگیری از آن موثر است. نظارت دقیق بر قند خون در بیماران دیابتی از سایر مشكلات مانند بیماری كلیه، بیماری كرونر قلب وسكته پیشگیری می كند. زمانی كه بیماران دیابتی، همزمان به فشار خون بالا مبتلا شوند، داروهای خاصی كه بازدارنده های آنزیم تبدیل كننده آنژیوتنسین نامیده می شوند، برای حفظ عملكرد كلیه ها موثرند. سومین علت اصلی مرحله نهایی بیماری كلیه گلومرولونفریت( بیماریی كه به واحدهای تصفیه كننده كلیه بنام گلومرول ، آسیب می رساند) است . در بسیاری از حالات، علت این بیماری ناشناخته است ، اما در برخی موارد ممكن است ارثی باشد یا در اثر عفونت به وجود آمده باشد.
برخی از بیماریهای دیگری كه ممكن است بر كلیه اثر بگذارند شامل عفونت ها، سنگ های كلیوی و بیماریهای ارثی، می شوند. استفاده بیش از اندازه قرص های ضد درد یا مصرف مواد مخدر مانند هروئین می تواند به كلیه ها صدمه بزند . برخی از این بیماریها قابل درمان هستند. برخی موارد، درمان می تواند سرعت پیشرفت بیماری را كاهش و طول عمر را افزایش دهد.
مرحله نهایی بیماری كلیه زمانی رخ می دهد كه حدود 90 درصد از عملكرد كلیه از بین برود. افراد مبتلا به نارسایی كلیه ممكن است دچارتهوع، استفراغ، ضعف، خستگی، گیجی، مشكل در تمركز و از دست دادن اشتها شوند، نارسایی كلیوی با آزمایش خون و ادرار قابل پیشگیری است.
نارسایی کلیه و پیوند کلیه
کسانی که بیماری زمینه ای خاص ندارند، بیمارانی که رگ های کلیوی مسدود ندارند و افرادی که می توانند داروهایی را که برای جلوگیری از پس زدن کلیه داده می شود تحمل کنند کاندید های خوبی برای پیوند هستند. البته دهنده باید با گیرنده همخوانی نسجی داشته باشد. (اگر دهنده از بستگان بیمار باشد درصد موفقیت بالا خواهد بود)
معمولا طول عمر ۵ تا ۱۰ ساله برای کلیه جدید پیش بینی می شود ولی آنچه طول عمر کلیه را بالا می برد، مراقبت بیمار از کلیه جدید و رعایت دستورهای داده شده توسط پزشک است. به صورت منظم و استاندارد بیماری که عوامل منفی زمینه ای را کمتر داشته باشد و کاملا دستورات را رعایت کند، بهتر می تواند از کلیه جدید محافظت کند. البته این به آن معنا نیست که کلیه پس بزند ولی بعد از این مدت کلیه پیوندی عملکردی مانند یک کلیه سالم را نخواهد داشت.
فرهنگ اهدای عضو در جامعه ما و شمار بیماران دچار نارسایی رو به گسترش است. پس باید امکانات زیادی را برای این عزیزان فراهم کنیم. بیماری که پیوند کلیه انجام می دهد باید به راحتی به داروهایی که مانع از پس زدن کلیه می شوند، دسترسی داشته باشد. لازم است سیستم سازمان یافته ای از این بیماران پشتیبانی کند. برخی از بیماران به دلیل ناتوانی مادی قادر نیستند پیوند کلیه را انجام دهند یا در تهیه دارو های بعد از پیوند دچار مشکل می شوند. سودجویی ها و دلالی ها، باید کاملا ریشه کن شود. خوشبختانه کشور ما در پیوند کلیه، جزء پیش رو هاست و درصد موفقیت بالایی را در این حیطه داریم. امیدواریم پیوند کلیه با حداقل هزینه و کمترین مدت انتظار بیمار برای پیوند باشد.
نارسایی کلیوی
نارسایی مزمن کلیوی به مرحله‌ای از نارسایی کلیوی گفته می‌شود که کلیه‌ها دیگر قادر به عملکرد طبیعی و انجام وظایف خود شامل حفظ تعادل محیط داخلی بدن و دفع مواد زاید و سمی از طریق ادرار نیستند. در نتیجه این امر، مواد سمی در خون تجمع پیدا می‌کنند که سبب بروز اختلالاتی جدی در افراد می‌شود. دیابت و پرفشاری خون از مهم‌ترین علل بروز نارسایی مزمن کلیوی هستند. کنترل نکردن این بیماری به از بین رفتن کامل عملکرد کلیه‌ها منجر می‌شود که در این شرایط، انجام دیالیز و یا پیوند کلیه برای ادامه حیات بیمار ضروری خواهد بود.
يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي كليوي، نارسايي كليه است. اين بيماري اغلب بي‌سروصدا بروز كرده و به آرامي پيشرفت مي‌كند و زماني بيمار دچار علائم آن مي‌شود كه ديگر كار از كار گذشته و عملكرد كليه‌ها تا حد زيادي مختل شده است. در آستانه هفته حمايت از بيماران كليوي با محمد افشاريان، جراح و متخصص بيماري‌هاي كليه و مجاري ادراري و تناسلي گفت‌و‌گو كرده‌ايم تا شرايطي كه كليه از كار افتاده براي بدن ايجاد مي‌كند مورد بررسي قرار داده و نيز ضمن كسب اطلاعات بيشتر، با اقداماتي ساده از ابتلا به اين بيماري پيشگيري كنيم.
علت نارسايي كليه
به كاهش شديد عملكرد كليه، نارسايي كليه مي‌گويند. اين نارسايي به دو نوع مزمن و حاد تقسيم مي‌شود. اگر كليه‌ها به صورت ناگهاني از كار بيفتند، مثلا فردي در اثر تصادف يا حادثه، خون زيادي از دست بدهد، به نارسايي حاد مبتلا مي‌شود. از دست دادن خون، ميزان كاركرد خون كليه را كه عضوي پرخون است، به خطر مي‌اندازد و باعث مي‌شود در مدت كوتاهي از كار بيفتد و نارسايي حاد ايجاد شود، اما اگر عملكرد طبيعي كليه‌ها بتدريج با اشكال مواجه شود، نارسايي مزمن ايجاد مي‌شود.
شايع‌ترين علت نارسايي مزمن، ابتلا به بيماري ديابت است. بيماري ديابت به رگ‌هاي متوسط خون در افراد مبتلا آسيب مي‌رساند و باعث ايجاد نارسايي در عضوهايي مانند كليه و چشم مي‌شود. پس از آن پرفشاري خون، دومين علت نارسايي مزمن كليه محسوب مي‌شود. از ديگر بيماري‌هاي ايجادكننده اين نارسايي، بزرگي پروستات است. اين عارضه مي‌تواند جلوي ادرار را بگيرد. چنانچه فردي متوجه بيماري شود، مي‌تواند از ايجاد اين نارسايي جلوگيري كند، اما اگر از بيماري اطلاعي نداشته باشد، نارسايي ماندگار خواهد شد. همچنين گاهي يكي از كليه‌هاي بيمار بر اثر عفونت از بين مي‌رود و كليه دوم او نيز مبتلا به سنگ مي‌شود، اما فرد متوجه بيماري نمي‌شود و به همين دليل هر دو كليه از كار مي‌افتد. گاهي نيز نارسايي كليه بر اثر بيماري‌هاي مادرزادي مانند دو نوع كيست كليه به‌وجود مي‌آيد. يكي از اين نوع كيست‌ها در سن كودكي و ديگري در بزرگسالي ايجاد و منجر به نارسايي كليه مي‌شود.
منبع : پزشک متخصص کلیه
