بررسيهاي بي اختياري ادرار
همه بيماراني که با بياختياري ادرار مراجعه ميکنند باید آزمايش ادرار، اندازهگيري حجم باقيمانده در مثانه بعد از ادرار کردن و تکميل يادداشتهاي روزانه مربوط به تخليه مثانه را پشت سر بگذارند. آزمايش ادرار برای پیدا کردن عفونت ادرار احتمالی انجام میشود.ایراداتی چون وجود پروتئين در ادرار، خون در ادرار يا قند در ادرار به بررسيهاي بيشتر نياز دارد. با يک دستگاه سونوگرافي حجم باقي مانده بعد از ادرار کردن را ميتوان اندازهگيري کرد.حجم بالاتر از 100 ميليليتر غير طبيعي در نظر گرفته ميشود و نشانهاي از تخليه ناکافي مثانه و انسداد خروجي مثانه است.
باید طی یک دوره سه روزه يادداشتهاي روزانه مربوط به تخليه مثانه با ثبت جزئيات مربوط به دريافت مايعات، حجمادرار و دفعات ادرار کردن توسط بیمار تکمیل شود تا بتوان بهتر به علت بياختياري ادرار پی برد.
بررسيهاي تخصصي بي اختياري ادرار:
آزمونهاي اوروديناميک بي اختياري ادرار
آزمونهاي اوروديناميک با هدف آشکار ساختن اختلال موجود در ذخيره يا تخليه ادرار انجام ميشوند. در سيستومتري چند کاناله، جهت اندازهگيري فشار دترسور، کاتترهايي در داخل مثانه و رکتوم يا واژن قرار داده ميشوند. در اين آزمون، با پر کردن مثانه و مشاهده تغييرات فشار و نشت ادرار با آزمونها تخريبي نظير دويدن درجا، علايم بيمار شبيهسازي ميشوند. جهت انجام اين آزمون بيمار بايد تحرک کافي داشته باشد.
آزمونهاي اوروديناميک براي همه بيماران مناسب نیست چون بياختياري ادراري را اغلب بر اساس شرح حال، معاينه و بررسيهاي پايهاي طبقهبندي میکنیم. قبل از انجام درمان محافظهکارانه آزمونهاي اوروديناميک توصيه نميشوند. ولي اگر شک به بیش فعالی مثانه،علايم تخليه ناکافي مثانه،سابقه جراحی قبلی برای بی اختیاری وجود داشته باشد ممکن است قبل از انجام جراحي براي بياختياري استرسي توسط اورولوژيست درخواست شوند. زیرا اگر فعاليت دترسور يا انسداد خروجي مثانه نيز وجود داشته باشند، احتمال دارد جراحي براي بياختياري استرسي، باعث بهبود اختيار ادرار نشود.
