درمان بی اختیاری ادرار
درمان به نوع بیماری بستگی دارد. برای مثال ورزش های مربوط به ماهیچه های لگنی ممکن است بی اختیاری ادرار ناشی از استرس را درمان کرده و یا بهبود بخشند. ورزش دادن مثانه ممکن است به بی اختیاری ادرار ناشی از فشار نیز کمک کرده، یک دستگاه هشدار دهنده ممکن است شب ادراریرا درمان کند، گاهی درمان هایی برای کمک به توقف بی اختیاری ادرار ناشی از استرس و فشار و همچنین برای کمک به توقف شب ادراری استفاده می شود. سایر انواع بی اختیاری ادراری رواج کمتری دارند و بسته به علت بیماری، درمان ها گوناگون می باشد. تغییرات شیوه زندگی ممکن است به طورقابل ملاحظه ای به برخی از انواع بی اختیاری ادراری کمک کند.
این تغییرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
· تغییر در مقدار نوشیدنی فرد. اگر شخص به مقدار زیاد مایعات بنوشد، باعث ادرار بیشتر می شود. اگر شخص از بیماری بی اختیاری ادرار رنج می برد، بهتر است مقدار آب آشامیدنی خود را به مقدار زیاد محدود نکند، چون در معرض خطر دهیدراته شدن (از دست دادن آب بدن) قرار دارد. محدود کردن مایعات همچنین می تواند مثانه را تحریک کرده و در نتیجه بی اختیاری ادرار ناشی از فشار را بدتر کند. هرچند در صورتی که فرد بیش از اندازه مایعات بنوشد، ادرار زیاد ممکن است علایم را بهبود بخشد. موسسه ملی خدمات سلامت (NHS) نوشیدن 6 تا 8 لیوان آب را در هر روز توصیه می کند، اما دلیل علمی مبنی بر اینکه نوشیدن به مقدار زیاد بهتر است، وجود ندارد. در شرایط ویژه، هنگامی که بدن فرد به آب احتیاج دارد، برای رفع تشنگی بهتر است آب بنوشد. به یاد داشته باشید حدود یک پنجم از آب بدن که روزانه به دست می آید در مواد غذایی است و نیز سایر نوشیدنی ها محتوی آب می باشند.
· تغییر در نوع نوشیدنی فرد. نوشیدنی های محتوی کافئین (برای مثال چای، قهوه، شکلات داغ و نوشابه) بی اختیاری ادرار ناشی از فشار را بدتر می کنند. به دلیل اینکه کافئین یک ماده مدر طبیعی می باشد. مواد مدر، مواد شیمیایی هستند که باعث ادرار می شوند. چنانچه شخص می خواهد، مایعات حاوی کافئین مانند چای بنوشد، باید جایگزین های بدون کافئین را در نظر بگیرد.
· تغییر در زمان نوشیدن. بهتر است که فرد در خصوص نوشیدن و رفتن به دستشویی، برای حفظ زندگی عادی تا حد امکان تلاش کند. هرچند نوشیدن دیرهنگام در شب ممکن است با بیدار کردن و رفتن به دستشویی، خواب فرد را مختل کند.
· کم کردن وزن. معلوم شده است از دست دادن مقدار متوسطی از وزن می تواند عدم کنترل ادراری را در زنانی که دارای اضافه وزن یا چاقی مفرط هستند، بهبود بخشد. حتی فقط از دست دادن 10 الی 15% از وزن می تواند به بهبود علایم کمک کند. اگر شخص دچار اضافه وزن و بی اختیاری ادرار باشد، در این صورت بهتر است که در ابتدا برای کم کردن وزن همراه با هر درمان دیگری تلاش کند.
· رفتن منظم به دستشویی. که همراه با ورزش دادن مثانه در نظر گرفته می شود. به جای اینکه شخص در صورت لزوم ادرار کند، اگرچه در مجموع، ادرار کردن تنها زمانی که شخص نیاز دارد بهتر است اما می تواند به طور منظم به دستشویی برود پیش از آنکه دچار پر شدن مثانه و نشت ادرار شود. بسته به مقدار و نوع نوشیدنی و میزان فعالیت (تعرق) شخص، ادرار کردن به طور متوسط هر 3 الی 4 ساعت طبیعی می باشد.
· اجتناب از یبوست. سعی کنید رژیم غذایی متعادل سالمی داشته باشید که محتوی مقادیر فراوانی از میوه ها، سبزیجات و غذاهای فیبردار قابل حل باشد. یبوست جدی مزمن می تواند تخلیه درست مثانه را متوقف کرده و علاوه بر عدم کنترل مدفوع، باعث عدم کنترل جریان ادراری شود. از دست رفتن آب بدن همچنین می تواند باعث یبوست شود.
پزشک بیمار ممکن است درمان را توصیه کرده یا وی را به یک مشاور جهت مشورت کردن در مورد ورزش های مربوط به مثانه و ماهیچه های لگنی ارجاع دهد. گاهی فیزیوتراپی می تواند به ماهیچه های لگنی ازطریق ورزش دادن کمک کند. در برخی شرایط، قبل از شروع درمان، بیمار و پزشک وی ممکن است برای مشاهده اینکه درمانهای ساده چگونه پیش می رود، منتظر بمانند. به این دلیل که برخی از موارد خفیف به خودی خود، با گذشت زمان و بدون درمان بهتر می شوند.
گاهی در موارد مشکلتر، به یک متخصص (معمولا یک ارولوژیست ) نیاز است. جراحی می تواند برای کنترل بی اختیاری ادراری به ویژه نوع ناشی از استرس استفاده شود. چنانچه بیماری فرد ادامه داشته باشد و با درمان بهبود نیابد، پزشک عمومی بیمار می تواند به وی توصیه های کاربردی درمورد اینکه چگونه بیماری خود را مدیریت کند، از قبیل البسه زیر مورد استفاده برای این بیماری، استفاده از پدها وسایر محصولات، بدهد. امروزه وسایل و کمک های متعدد زیادی برای این قبیل افراد وجود دارد.
منبع: تبیان
